Þit skuluð hlýða hróðri mínum,
Sigurðr ok Sjólfr, sessunautar.
Ykr á ek gjalda greypan verka,
hróðr harðsnúinn, huglausum tveim.
Sigurðr ok Sjólfr, þit sessunautar skuluð hlýða hróðri mínum. Ek á gjalda ykr tveim huglausum greypan verka, harðsnúinn hróðr.
Sigurðr and Sjólfr, you two bench companions must listen to my praise poetry. I have to pay back you two thoughtless fellows for [your] coarse composition, impudent poetry.
[3] Sigurðr ok Sjólfr (‘s. ok s.’): ‘sig’ ok s.’ 344a, ‘sig’ ok snö’ 343a, ‘sig’. ok si’ 471