Sinjórr, siklingr, sjóli, ræsir,
skjǫldungr, skilfingr, skyli ok yngvi,
ynglingr, ylfingr; eru nú talið
hǫfuðskjǫldunga heiti nǫkkur.
Sinjórr, siklingr, sjóli, ræsir, skjǫldungr, skilfingr, skyli ok yngvi, ynglingr, ylfingr; nú eru nǫkkur heiti hǫfuðskjǫldunga talið.
Seigneur, prince, chieftain, impeller, descendant of Skjǫldr, descendant of Skelfir, protector and yngvi, descendant of Yngvi, one of the Ylfingar; now some names of the highest rulers have been enumerated.
[3] skilfingr (m.) ‘descendant of Skelfir’: A poetic word for ‘ruler’ from the name of a royal dynasty, the Skilfingar ‘descendants of Skelfir’ (SnE 1998, I, 103). Cf. the OE Scylfingas/Scilfingas, members of a Swedish dynasty and denoting the Swedes in Beowulf (see Beowulf 2008, 471-2). Skilfingr is also a name for Óðinn (Þul Óðins 8/5) and a sword-heiti (Þul Sverða 7/3).