Slóð drap svangt til grœðis
— sá vargr rekinn margan
hǫggvinn mann ór hrǫnnum —
hlaupstóð jǫtuns móður.
Fœtr bar fôlu Sóti
(fjǫrrán) í val grána
(áðr beið hirð fyr hauðri)
hungrtrauðr, en frá rauða.
Svangt hlaupstóð móður jǫtuns drap slóð til grœðis; vargr sá margan hǫggvinn mann rekinn ór hrǫnnum. Hungrtrauðr Sóti fôlu bar grána fœtr í val, en rauða frá; áðr beið hirð fjǫrrán fyr hauðri.
The starved loping stud-horses of the giant’s mother [GIANTESS > WOLVES] beat a path to the ocean; the wolf saw many a slain man cast up from the waves. The hunger-shunning Sóti <horse> of the troll-woman [WOLF] bore grey feet to the slain, but red away; earlier the retinue underwent life-robbing off the coast.
[3] hrǫnnum: ‘hrꜹnum’ Bb
[3] ór hrǫnnum ‘from the waves’: This slight emendation of ms. ‘hrꜹnvm’, made by all previous eds, gives straightforward sense and syntax. The double consonant also produces a more exact hending on mann, and an aðalhending in an odd line is not unusual in this poem (see Introduction). Cf. Note to st. 5/3 ár* on single/double consonant spellings in Bb.