Þollr mun glaums of grímu
gjarn síðarla arna
randar skóð at rjóða
rœðinn, sás mey fœðir.
Berr eigi sá sveigir
sára lauks í ári
reiðr til Rínar glóða
rǫnd upp á Englandi.
Rœðinn þollr glaums, sás fœðir mey, mun gjarn síðarla arna at rjóða skóð randar of grímu. Sá sveigir lauks sára berr eigi rǫnd, reiðr, upp á Englandi í ári til glóða Rínar.
The talkative pine-tree of revelry [MAN] who brings up the maiden will gladly [lit. glad] rush tardily to redden the harm of the shield [SWORD] in darkness. That brandisher of the leek of wounds [SWORD > WARRIOR] does not carry the shield, enraged, up into England in a hurry, for the embers of the Rhine [GOLD].
[2] arna: ríða DG8
[2] gjarn : arna: The verb is normally árna (‘rush’) but for the variant with short vowel, see ANG §127.1.