Hlautk frá Sult, en sæta
síð fregn, at ek kvíða,
— vôn erumk hreggs at hreini
hlýrvangs — skipi stýra,
þvís, ýstéttar, átti
Ôleifr, funa kleifar,
— gramr vas sjalfr á sumri
sigri ræntr — inn digri.
Hlautk stýra skipi frá Sult, en sæta fregn síð, at ek kvíða — erumk vôn hreggs at hreini hlýrvangs —, þvís Ôleifr inn digri átti, kleifar funa ýstéttar; gramr sjalfr vas ræntr sigri á sumri.
I drew the lot to steer the ship from Sylte, and the lady will hardly hear that I’m daunted — I have a prospect of a storm hitting the reindeer of the prow-plain [SEA > SHIP] —, the one [ship] that Óláfr inn digri (‘the Stout’) owned, slopes of the flame of the yew-bow’s path [ARM/HAND > GOLD > WOMEN]; the king himself was robbed of victory in summer.
[6] Ôleifr: ‘aleift’ 321ˣ
[6, 8] Ôleifr inn digri ‘Óláfr inn digri (“the Stout”)’: King Óláfr Haraldsson (r. c. 1015-30); see ‘Ruler biographies’ in Introduction to this volume.