Góðu dœgri verðr sá gramr of borinn,
es sér getr slíkan sefa.
Hans aldar mun æ vesa
at góðu getit.
Góðu dœgri verðr sá gramr of borinn, es getr sér slíkan sefa. Aldar hans mun æ vesa getit at góðu.
On a good day will that monarch be born who gets for himself such a character. His time will always be spoken of as good.
[4] aldar: aldr FskBˣ, aldrs FskAˣ
[4] aldar hans ‘his time’: The form is gen. sg., used in an impersonal construction with passivised geta ‘speak of’, which takes a gen. object.