Þar borðveggs
bjǫllur kneigu
of sæing hans
sjalfar hringjask,
ok hvern dag
heyra þjóðir
klokkna hljóð
of konungmanni.
Þar kneigu bjǫllur borðveggs hringjask sjalfar of sæing hans, ok hvern dag heyra þjóðir hljóð klokkna of konungmanni.
There bells in the wooden structure ring by themselves above his bed, and every day people hear the sound of bells above the king.
[2] kneigu: kneiga 39, ‘kneðu’ 325VII, ‘kneg[…]’ 325XI 2 n, hanga Bb
[2] kneigu: So Finnur Jónsson (1901, 111; also Skj B, followed in Skald), rather than knegu (Magerøy 1948; ÍF 27). The verb is an auxiliary to hringjask ‘ring’ (l. 4); see Note to st. 5/5, 8.