Ǫld es, sús jarli skyldi
ógnteitum lið veita,
— sterkr olli því stillir —
Steinkels gefin helju.
En, þvít illa reynðisk
aflsvôn þaðan hônum,
fyrir lét Hôkon hǫrfa,
hvat segr, hinns þat fegrir.
Ǫld Steinkels es gefin helju, sús skyldi veita lið ógnteitum jarli; sterkr stillir olli því. En, þvít aflsvôn þaðan reynðisk hônum illa, lét Hôkon hǫrfa fyrir, hvat segr, hinns fegrir þat.
Steinkell’s men have been handed over to death’s realm, those who should have given support to the battle-joyous jarl; the mighty ruler [Haraldr] caused that. But, because the expectation of support from there turned out badly for him, Hákon effected a retreat, whatever anyone says who puts a gloss on it.
[1] skyldi: vildi Mork, H, om. Hr
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |