Ærin, var, sem elding færi
(inn um borð) á lægi norðan,
(öldum varp) er húfum helduð,
hilmis kundr, til jörmungrundar.
Víða þurðu vísa ferðar
veglig flaust und búnu segli;
geiga létuð gyltar sýjur,
grundar vörðr, at Eyrarsundi.
Var, sem ærin elding færi norðan á lægi, kundr hilmis, er helduð húfum til jörmungrundar; varp öldum inn um borð. Veglig flaust vísa ferðar þurðu víða und búnu segli; vörðr grundar, létuð gyltar sýjur geiga at Eyrarsundi.
It was as if a great flash of lightning travelled from the north across the sea, son of the ruler [= Hákon], when you brought the hulls to the vast land; waves were thrown in over the gunwale. Magnificent ships of the leader of the troop raced far and wide under the adorned sail; defender of the land [KING], you let gilded ships drift to Øresund.
[5] Víða: so E, G, Flat, Vinda F, 81a, 8
[5] þurðu víða ‘raced far and wide’: 81a has the reading þorðu vinda ‘dared to turn’ which is possible but clearly secondary. G is the only ms. which has the reading þurðu víða ‘raced far and wide’. F also has þurðu, E, 81a and 8 þorðu ‘dared’, and Flat has snuddu, 3rd pers. pl. pret. indic. of the verb snyðja ‘speed’. Þurðu is the pret. of the verb þyrja ‘sweep, rush along’.