Rǫmm vas hildr, sús Hramma
harðéls viðir bǫrðusk,
— herr gekk snart at snerru —
sunnudags of unnin.
Flaut, þás feigir létu
fjǫr gnýstafir hjǫrva,
— þjóð sǫkk niðr at nauðum —
nár á hverri bôru.
Rǫmm hildr vas of unnin sunnudags, sús viðir harðéls Hramma bǫrðusk; herr gekk snart at snerru. Nár flaut á hverri bôru, þás feigir hjǫrva gnýstafir létu fjǫr; þjóð sǫkk niðr at nauðum.
A mighty battle was fought on a Sunday, which trees of the harsh storm of Hrammi <= Óðinn> [BATTLE > WARRIORS] waged; the army advanced keenly to the onslaught. A corpse floated on every wave, as the doomed staves of the din of swords [(lit. ‘din-staves of swords’) BATTLE > WARRIORS] gave up life; people sank down under duress.
[3] at: so 39, E, J2ˣ, H, Hr, á Kˣ, af F