Ǫrt vas Ôleifs hjarta;
óð framm konungr — blóði
rekin bitu stôl — á Stiklar
stǫðum, kvaddi lið bǫðvar.
Élþolla sák alla
Jǫlfuðs nema gram sjalfan
— reyndr vas flestr í fastri
fleindrífu — sér hlífa.
Hjarta Ôleifs vas ǫrt; konungr óð framm á Stiklarstǫðum, kvaddi lið bǫðvar; stôl rekin blóði bitu. Sák alla Jǫlfuðs élþolla hlífa sér nema gram sjalfan; flestr vas reyndr í fastri fleindrífu.
Óláfr’s heart was energetic; the king pressed forward at Stiklestad, rallied his host to battle; steel weapons inlaid with blood bit. I saw all the firs of the storm of Jǫlfuðr <= Óðinn> [(lit. ‘storm-firs of Jǫlfuðr’) BATTLE > WARRIORS] shelter themselves except the leader himself; most were tested in the ceaseless missile-blizzard [BATTLE].
[2] blóði: góði J2ˣ, í blóði 61, Flat, papp4ˣ, í vals blóði Bb, í valblóði Tóm, í styr í blóði DG8, blóði and góði 761bˣmarg
[2] blóði ‘with blood’: (a) On the present interpretation, rekin blóði is assumed to be an unusual variant on the application of rekinn to costly decoration on weapons, but it is not unparalleled: cf. dreyrrekin ‘blood-inlaid’ (Anon Darr 2/5V (Nj 54)) and the problematic blóðrekinn (HHund I 9/8 (NK 131); see LP: blóðrekinn). So also Skj B and Gordon (1957, 127, 239). (b) Blóði can alternatively be construed with óð ‘advanced’, leaving an intercalary rekin bitu stôl ‘inlaid swords bit’, as in ESk Geisl 43/7VII (see NN §942); so Skald (and NN §713A, reading í blóði, though see also NN §2481H), ÍF 6 and ÍS. A similar construction is found in Steinn Óldr 3/4II, though vaða there takes the acc. blóð, while here it could be intransitive, and a prepositional sense of blóði is conceivable (see NN §2988D).