Russell Poole (ed.) 2012, ‘Sigvatr Þórðarson, Nesjavísur 10’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 571.
Sjalfr bað svartar kylfur
Sveinn harðliga skeina
— nær vas áðr í óra
auðvôn róit hônum —,
þás til góðs, en gjóði
gǫrt fengusk hræ svǫrtum
Yggs, lét herr of hǫggvit
hrafni skeiðar stafna.
Sveinn sjalfr bað skeina svartar kylfur harðliga — áðr vas róit nær hônum í auðvôn óra —, þás herr lét stafna skeiðar of hǫggvit til góðs hrafni, en hræ fengusk gǫrt {svǫrtum gjóði Yggs}.
‘Sveinn himself commanded the black stem-fittings be cut off ruthlessly — previously the rowing was close to him in our expectation of riches —, when [his] army had the stems of the ship hewn off, to the benefit of the raven, and corpses were provided amply for the black osprey of Yggr <= Óðinn> [RAVEN/EAGLE].’
ÓH-Hkr introduces st. 10 after st. 9, describing how the king’s men make to board Sveinn’s ship, fixing grappling hooks on to its stem-fitting (-kylfuna). Sveinn gives orders for the kylfa to be cut down. In Fsk, st. 10 follows immediately after st. 7.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Sjalfr bað svartar kylfur
Sveinn harðliga skeina
— nær vas áðr í óra
auðvôn róit hônum —,
þás til góðs, en †gioðo†
gǫrt fengusk hræ svǫrtum
Yggs, lét herr of hǫggvit
hrafni skeiðar stafna.
Sialfr bað svartar kylbor | sveiɴ harðliga sceina | ner var aðr i óra | ꜹðván róit hanom | þa er til goðs enn gioðo | gert fenguz ræ svortum | yɢs lét herr um hoɢvit | hrafni sceiðar stafna |
(KSH)
Sjalfr bað svartar kylfur
Sveinn harðliga skeina
— nær vas áðr í óra
auðvôn †rórt† hônum —,
þás til góðs, en †gioðo†
gǫrt fengusk hræ svǫrtum
†jggs†, lék herr of hǫggvit
hrafni skeiðar stafna.
Sialfor Baþ suartar kilfor sueiɴ hardligor skeina. ner | var aþr i ora, ꜹdván rórt hanom, þá er til gódz eɴ gióþo, gert fenguz | ræ suortom, jɢs léc herʀ um hǫɢit, hrafni skeyþar stafna.
(KSH)
Sjalfr bað svartar kylfur
Sveinn harðliga skeina
— nær vas áðr í óra
auðvôn róit hônum —,
þás til góðs, en gjóði
gǫrt fengum hræ svǫrtum
Yggs, lét herr of hǫggvit
hrafni skeiðar stafna.
Sialfr bað svartar kylfor sveinn harðliga sceina nęr var aðr | i ora avðvan roit hanom. þa er til goðs en gioði gørt fengum hrę svavrtum yɢs let heʀ || vm havɢvit hrafni sceiðar stafna.
(VEÞ)
Sjalfr bað svartar kylfur
sein harðliga skeina
— nær vas áðr í óra
auðvôn róit hônum —,
þás til góðs, †enggiodi†
gǫrt fengum vér svǫrtum
Yggs, lét †hrr† of hǫggvit
hrafni †steiþar† stafna.
Sialfr bad suartar kylfur, sein | hardliga skeina, nær uar aþr i ora, avþ-uan roit ha | num, þa er till gods enggiodi gert fengum uer suortom, | yggs let hrr um hogguid, hrafni steiþar stafna.
(KSH)
Sjalfr bað svartar †kylfr†
Sveinn harðliga skeina
— nær vas áðr í óra
allvôn róit hônum —,
þat var til góðs, en gjóða
gǫrt fengum hræ svǫrtum
Yggs, lét herr of hǫggvit
hrafni skeiðar stafna.
Sialfr bad suartar kylfr sueinn hardliga skeina nær var adur i ora all van roit hanum þat var till gods, en gioda. giort feingum hræ suortum yggs let her um hauggvit hrafni skeidar stafna
(KSH)
sjalf bauð svartar kylfur
Sveinn harðliga skeina
— nær vas áðr í óra
auðvôn róit hônum —,
þás til góðs, en gjóði
gǫrt fengum,fennum vér svǫrtum
Yggs, lét herr of hǫggvit
hrafni skeiðar stafna.
Sialf bauð svartar kylfur sueinn || harðliga skeina nær var aðr iora auðvan ro | it hanum þa ær til godz en gioði giort fenn | um ver svaurtum yɢs let herr um haugvit | hrafni skeiþar stafna
(KSH)
Sjalfr bauð svartar kylfur
Sveinn harðliga skeina
— nær vas áðr í óra
auðvôn róit hônum —,
þás til góðs, en gjóði
gǫrt fengum vér svǫrtum
Yggs, lét herr of hǫggvit
hrafni skeiðar stafna.
Sialfr bꜷð svartar kylfur Sveinn harðliga skeina nær var aþr i ora ꜷðvan roit honum þa er til goðz en giodi giort fengum ver svǫrtum yɢs let herr um hꜷɢvit hrafni sceiðar stafna
(KSH)
Sjalfr bauð svartar kylfur
Sveinn harðliga skeina
— nær vas áðr í óra
auðvôn róit hônum —,
þás til góðs, en gjóði
gǫrt fengum hræ svǫrtum
Yggs, lét herr of hǫggvinn
hrafni skeiðar stafna.
Sialfr bavd svartar kylfur sveinn hardligha | skeína næʀ var adr i óra avduán roit hánvm | þa er til góds en giodi gíort fengvm hræ sv | ǫrtvm yggs let heʀ vm hǫgguinn hrafni skeí | dar stafna ᷎
(VEÞ)
Sjalfr bauð svartar kylfur
Sveinn harðliga skeina
— nær vas áðr í óra
auðvôn róit hônum —,
þás til góðs, en gjóði
gǫrt fengum hræ svǫrtum
Yggs, lét herr of hǫggvit
hrafni skeiðar stafna.
Sialfr bauð svartar kylfvʀ. sveínn | harðliga skeina. nær uar aðr i | ora auðván roit hánum. þa er til | goðs en gióði. gert fengvm hrǽ | suaurtum. yggs let heʀ vm hauggv | it. hrafni skeiðar stafna.
(VEÞ)
Sjalfr bað svartar kylfur
Sveinn harðliga skeina
— nær vas áðr í óra
ǫllvôn róit hônum —,
þás til góðs, en †gięði†
gǫrt fengum hræ svǫrtum
Yggs, lét herr of hǫggvit
hrafni skeiðar stafna.
Sialfr bað suartar kylfur | Suæínn hardliga skæína. | nær var aðr í óra | o᷎ll ván ʀoít hónum: | þa er til goðs enn gięði | go᷎rt fengum hræ suo᷎rtum ∙ | yɢgs liet herr of ho᷎ɢguít | hrafni skæiðar stafna |
(VEÞ)
Sjalfr bauð svartar †kylfr†
Sveinn harðliga skeina
— nær vas áðr í óra
auðvôn róit hônum —,
þás til góðs, en gjóði
gǫrt fengum hræ svǫrtum
Yggs, lét herr of hǫggvit
hrafni skeiðar stafna.
Sialfr bauð svartar kylfr | Sveinn harðliga skeina | nær var aðr i ora | auðvan roit hanum | þa er til goðs en gioði | gort fengum hræ svǫrtum | yggs let herr um hoggvit | hrafn i skeiðar stafna. |
(VEÞ)
Sjalfr bað svartar kylfur
Sveinn harðliga skeina
— nær vas áðr í óra
ǫllvôn róit hônum —,
þás til góðs, en gjóða
gǫrt fengum hræ svǫrtum
Yggs, lét herr of hǫggvit
hrafni skeiðar stafna.
Sialfvr | bað svartar kylfvr sveiɴ harþliga skeina nǽr var aðr i ora oll uǫn roit hanom þa er til goðs | eɴ gioða gert fengom hræ svortvm ygs let herʀ vm havgvit hrafni skeiþar stafna.
(VEÞ)
Sjalfr bað svartar kylfur
Sveinn harðliga skeina
— nær vas áðr í óra
ǫllvôn róit hônum —,
þás til góðs, en gjóða
gǫrt fengum hræ svǫrtum
Yggs, lét herr of hǫggvit
hrafni skeiðar stafna.
Sialfr bað svartar kylfur | sueinn harðliga skeina . nerr var aðr i ora . oll ván roit hanum . þa er til goðs | en gioða . giro᷎t fengum hrœ suórtum . yggs let herr of hógguit hrafni skei | ðar stafna.
(VEÞ)
Sjalfr bað svartar kylfur
Sveinn harðliga skeina
— nær vas áðr í óra
auðvôn róit hônum —,
þás til góðs, en gjóði
gǫrt fengum hræ sveitum
Yggs, lét herr of hǫggvit
hrafni skeiðar stafna.
Sealfr bað suartar kylfur | sueiɴ harðliga skeína . ne᷎r var aðr í óra avð || van roit honum. þa er til goðs enn gioðe gert | fengum hre suørtum yɢs let herr of hoɢit hrafne | skeiðar stafna.
(VEÞ)
Sjalfr bað †svarta ta† kylfu
Sveinn harðliga skeina
— nær vas áðr í óra
auðvôn róit hônum —,
þás til góðs, en gjóð
gǫrt fengum hræ svǫrtum
†vggs†, lét herr of hǫggvit
hrafni skeiðar stafna.
Sialfr bað svarta || ta kylfv svein harðliga skeina | ner var aðr i ora · avðvan roit hanvm | þa er · til goðs enn gioð · giort fengvm | hræ svortvm · vɢs let heʀ vm havɢ | vit · hrafni skeiðar stafna
(VEÞ)
Sjalfr bað svarta kylfu
Sveinn harðliga skeina
— nær vas áðr í †ærna†
auðvôn róit hônum —,
þás til góðs, en gjóði
†gæ(re)† fengum hræ svǫrtum
Yggs, lét herr of hǫggvit
hrafni skeiðar stafna.
Sialfr baþ svarta kylfo svæinn harðlega scæína ner var aðr i ærna auð van roet hanom ᷎ þa er til goþs | en gioþe gært fengum hrǽ suortum ygs let heʀ of hogguit ᷎ hrafne skæiðar stafna ᷎
(VEÞ)
Sjalfr bað svartar kylfur
Sveinn harðliga skeina
— nær vas áðr í óra
†avr†-vann róit hônum —,
þás til góðs, en gjóði
gǫrt fengum her snertu
Yggs, lét hann of hǫggvit
hrafni skeiðar stafna.
Sialfr bad svartar kylfvr sveínn hard | lega skeína nęr var adr iora avrvann roid | hanvm. þa er til godz en giode gert fen | gvm her snertv. ygs let hann vm hoggvit. | hrafnní skeidar stafnna.
(VEÞ)
Sjalfr bað svarta kylfu
Sveinn harðliga skeina
— nær vas áðr í óra
auðvôn róit hônum —,
þás til gjóðs, en gjóði
gǫrt fengum hræ svǫrtum
Yggs, lét herr of hǫggvit
hrafni skeiðar stafna.
Sealfr bat suarta ky | lfu suæinn hardlíga skæína nærr uar adr j ora auduon ʀoít hánum | þa er til giods en giode gíort fengum hræ suo᷎rtum yggs let herr um ho᷎ | git hrafnní skæídar stafnna ·
(VEÞ)
Sjalfr bauð svarta kylfu
Sveinn harðliga skeina
— nær vas áðr í óra
auðvôn róit hônum —,
þás til gjóðs, en góði
†gíor† fengum hræ svǫrtum
Yggs, lét herr of hǫggvit
hrafni skeiðar stafna.
Sjalfur bavd svarta kylfv sveínn hardlíga skeína ᷎ nœ̨r var adr j ora ᷎ avd van ʀoít hanum || þꜳ̋ er til gíods enn gode ᷎ gíor fínngvm hrœ̨svorttvm ᷎ ygs líet her vm havggvít ᷎ hrafni | skeidar stafna
(VEÞ)
Sjalfr bað svartar kylfur
Sveinn harðliga skeina
— nær vas áðr í óru
auðvôn róit hônum —,
þás til góðs, við gjóða
gǫrt fengusk hræ svǫrtum
viggs, lét herr of hǫggvit
hrafni skeiðar stafna.
Sialfr bað svartar kylvur Svæin harðlega skeina nær var aðr i oro auð von roeð hanom þa er til goðs við gioða gort fenguz ræ svortum viggs let hærr umm hoggvit ræmfni skæiðar stafna.
(KSH)
Sialfr bað svartar kylvur || svæín harðlega skeína nær var aðr i oro auð von roet hanom þa er til goðs við gioða gort fenguz ræ svortum viggs let hærr um hoggvit ræmfni skeiðar stafna.
(KSH)
Sialfr bað svartar kylvur Svæín harðlega skeína nær var aðr i oro auð von roet hanum þa er til goðs við gioða gort fenguz ræ svortum || viggs let hærrum hoggvit ræmfni skeiðar stafna.
(KSH)
Sjalfr bað svartar †kylfr†
Sveinn harðliga skeina
— né vas áðr í orna
auð†-nonn† réð hônum —,
þás góðs, viðr gjóða
gǫrt fengu hræ svǫrtu
Yggs, lét herr of hǫggvit
hrafni skeiðar stafna.
Sialfr bað svartar kylfr svæinn harðlegha scæina ne var aðr iorna auð nonn red honom þa er goðs viðr gioða gort fengo hræ svortu yggs let hærr um hoggvit hramni skæiðar stamna
(KSH)
Sialfr bað svartar | kylfr svæinn harðlegha skæina ner var aðr i orɴa || auðnonn rioð honum þa er goðs viðr gioða gort | fengo hræ svortu yggs let hærr um hoggvit hram | ni skæiðar stamna.
(KSH)
Skj: Sigvatr Þórðarson, 2. Nesjavísur 9: AI, 231, BI, 219, Skald I, 114, NN §§620, 621; Hkr 1893-1901, II, 73, IV, 122-3, ÍF 27, 64-5 (ÓHHkr ch. 50); Fms 4, 100-1, Fms 12, 79-80, ÓH 1941, I, 94 (ch. 40), Flat 1860-8, II, 45; Fsk 1902-3, 152 (ch. 27), ÍF 29, 176 (ch. 29); CPB II, 128, Poole 2005d, 176.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.