Judith Jesch (ed.) 2012, ‘Sigvatr Þórðarson, Poem about Queen Ástríðr 3’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 649.
Mildr á mennsku at gjalda
Magnús, en því fǫgnum,
— þat gerði vin virða
víðlendan — Ástríði.
Hón hefr svá komit sínum,
(sǫnn) at fô mun ǫnnur,
(orð gerik drós til dýrðar)
djúprôð kona stjúpi.
Mildr Magnús á Ástríði at gjalda mennsku, en fǫgnum því; þat gerði {vin virða} víðlendan. Hón, djúprôð kona, hefr komit stjúpi sínum svá, at fô ǫnnur mun; gerik sǫnn orð drós til dýrðar.
‘Generous Magnús has Ástríðr to repay for her bold deed, and we are glad for that; it gave the friend of men [RULER = Magnús] a broad realm. She, a deeply decisive woman, has helped her stepson in such a way as few others would; I make true words to the lady’s glory. ’
As for st. 1.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Mildr a mennzco at gialda | Magnus enn þvi fognum | þat gerþi vin virþa || viðlendan azstriþi | hon hefr sva comit sinum | sꜹɴ at fá mun ǫɴur | orð gere ec dros til dyrþar | divprað kona stiupi
(KS)
Mildr á mennsku at gjalda
Magnús, en því fǫgnum,
— þat gerði vin virða
víðlendan — Ástríði.
Hón †hofr† svá komit sínum,
(sǫnn) at fô mun ǫnnur,
(orð gerik drós til dýrðar)
djúprôð kona stjúpi.
Milldr amænzco at giallda magnus | enn þvi faugnom þat gerði vin virða viðlændan | aztriði. hon hofr sva comit sinom sauɴ at | fa mun onnor orð geri ec dros til dyrðar diup rað | cona stiupi.
(KS)
Mildr átt mennsku at gjalda
Magnús, en því fǫgnum,
— þat gerði vin virða
víðlendan — Ástríði.
Hón hefr svá komit sínum,
(sǫnn) at fô mun ǫnnur,
(orð gerik drós til dýrðar)
djúprôð kona stjúpi.
Milldr átt meɴzko at giallda magnus eɴ | þvi fꜹgnom þat gerþi vin virþa viðlendan astriþi. hon hefer sva komit | sinom sꜹɴ at fa mun ꜹɴur orð geri ek dros til dyrðar divp rað kona | stivpi.
(KS)
Mildr á mennsku gjalda
Magnús, en því fǫgnum,
— þat gerði vin virða
víðlendan — Ástríði.
Hón hefr svá komit sínum,
(sǫnn) at fô mun ǫnnur,
(orð gerik drós til dýrðar)
djúprôð kona stjúpi.
Milldr a menzku giallda magnus en þui fǫgnum þat gǫrðe vin vir|ða viðlendan astriði hon hefir sua komit sinom sǫn at fa man ǫnnur orð giǫrig dros til dyrðar | diuprað kona stiupi.
(KS)
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.