Lauren Goetting (ed.) 2009, ‘Óláfr hvítaskáld Þórðarson, Hrynhenda 6’ in Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols, pp. 663-4.
Fláræði kom framm of síðir;
friðbann hóf þá ǫfund manna;
eigi má við ørlǫg bægjask
jǫfra sveit, þótt ráðug heiti.
Stórr vas harmr, þars stríddu harrar
stála hregg, þvít æ mun beggja
rausnarkapp ok ríki uppi,
ramri þjóð, meðan jǫrð heldr flóði.
Fláræði kom framm of síðir; ǫfund manna hóf þá friðbann; eigi má sveit jǫfra bægjask við ørlǫg, þótt heiti ráðug. Vas stórr harmr ramri þjóð, þars harrar stríddu {hregg stála}, þvít æ mun rausnarkapp ok ríki beggja uppi, meðan jǫrð heldr flóði.
‘Treachery emerged at last; the malice of men then led to a peace-ban; a host of princes cannot contend against fate, though it is called wise. It was a great sorrow to the mighty people when the lords fought a storm of weapons [BATTLE], because the eagerness for glory and the power of both will always be remembered, as long as the earth adheres to the sea.’
On 6 November 1239, Skúli laid claim to the kingship of Norway in the presence of his adherents at Øretinget in Trondheim.
For Skúli’s claim to the Norwegian throne, see also Sturl Hákkv 9.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Fláræði kom framm of síðir;
friðbann hóf þá ǫfund manna;
eigi má við ørlǫg bægjask
jǫfra sveit, þótt ráðug heiti.
Stórr vas harmr, þars stríddu herrar
stála hregg, þvít æ mun beggja
rausnar†knáp† þvít æ mun uppi,
ramri þjóð, meðan jǫrð heldr flóði.
Flaræði kom fram | um siðir frið bann hof þa aufund manna æigi má uið aurlaug bǫgiaz iofra sueít þo at rað | ug heíti stoʀ var harmr þar er striddu herrar stala hreɢ þviat ǽ mun beggia rausnar knáp þviat | ǽ mun uppi ramri þioð meðan iorð helldr floði·
(VEÞ)
Fláræði kom framm of síðir;
friðbann hófsk þá ríkra manna;
eigi má við ørlǫg bægjask
jǫfra sveit, þótt ráðug heiti.
Stórr vas harmr, þá er stríddu harrar
stála hregg, þvít æ mun beggja
rausnarkapp ok ríki uppi,
ramri þjóð, meðan jǫrð heldr flóði.
Fla ræði kom fram vm sidir frið baɴ hofz þa | rikra manna eigi ma við ꜹrlug bægíaz iofra sveit þott raþvg | heítí · storr var harmr þa er striddo haʀar stala hreɢ | þviat æ mvn beɢia rꜹsnar kapp ok riki vppi ramri þioð meðan | iorð helldr floði·
(VEÞ)
Fláræði kom framm of síðir;
friðbann var þat manna;
†æi† má við ørlǫg †bæiaz†
jǫfra sveit, þótt ráðug heiti.
Stórr vas harmr, þars stríddu harrar
stála hregg, þvít æ mun beggja
rausnarkapp ok ríki ,
ramri þjóð, meðan jǫrð heldr flóði.
Flaræði kom fram vm siðir | friðbann var þat manna | æi ma við ꜹrlꜹg bæiaz | jofra sveit þo at raðug heitj | stoʀ var harmr þar er stridðu stridda harrar | stalahreɢ þvi at æ mun beɢia | rꜹsnar kapp oc riki ramri | ramri þioð meþan jorð helldr floþi |
(VEÞ)
Fláræði kom framm of síðir;
friðbann hóf þá ǫfund manna;
eigi má við ørlǫg bægjask
jǫfra sveit, þótt ráðug heiti.
Stórr vas , þá er stríddu herrar
stála hegg, þvít æ mun beggja
rausnarkapp í ríki uppi,
ramri þjóð, meðan jǫrð heldr flóði.
Fla rædí komm fram vm sidir . frid bann hof þ || a ofund manna . eigi ma vid orlog bægiaz . | jofra sueit þo at ʀadug heiti stor | var þa er striddu herrar stala hegg þviat æ mun | begia rausnar kapp j riki uppi ramri þ | iod medan jo⸌r⸍d helldr flode
(VEÞ)
Fláræði kom framm of síðir;
friðbann var þat manna;
eigi má við ørlǫg bægjask
jǫfra sveit, þótt ráðug heiti.
Stórr vas harmr, þá stríddu harrar
stála hregg, er eigi mun beggja
rausnarkapp ok ríki uppi,
ramri þjóð, meðan jǫrð heldr flóði.
Flaræði kom fram vm siðir frið bann var þat | manna æigi ma við aurlaug bęgiaz iofra sueít þo at raðug heítí stoʀ var harmr þa | striððv haʀar stala hreɢ er æigi mun beggía rausnar kapp ok ʀiki vppí ramri þioð | meðan iorð helldr floði·
(VEÞ)
Fláræði kom framm of síðir;
friðbann hófsk þá ǫfund ok manna;
eigi má við ørlǫg bægjask
jǫfra sveit, þótt ráðug heiti.
Stórr vas harmr, þars stríddu herrar
stála hreggs, þvít æ mun beggja
rausnarkapp ok ríki uppi,
ramri þjóð, meðan jǫrð heldr blóði.
Flꜳ rædi kom fram vm sidir frid bann hofz þa aufund ok manna . eígi ma | vid aurlo᷎g bægiaz iofra sueít þott rꜳdug heítí storr var harmr þar er striddu herrar stꜳla hreɢs || þviat æ mun beɢgía rausnar kapp ok ʀiki vppi ramrí þíod medan iord helldr blodí.
(VEÞ)
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.