Diana Whaley (ed.) 2009, ‘Arnórr jarlaskáld Þórðarson, Hrynhenda, Magnússdrápa 15’ in Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols, pp. 201-2.
Keppinn vannt, þats æ mun uppi,
Yggjar veðr, meðan heimrinn byggvisk;
valgammr skók í vápna rimmu
viðr Helganes blóðugt fiðri.
Yngvi, fekktu ǫll með hringum,
— jarl vissi sik foldar missa —
þjóðum kunnr, en þú tókt síðan,
þeira flaust, við sigri meira.
Vannt keppinn {veðr Yggjar}, þats mun æ uppi meðan heimrinn byggvisk; {valgammr} skók blóðugt fiðri í {rimmu vápna} viðr Helganes. Yngvi kunnr þjóðum, fekktu ǫll flaust þeira með hringum; jarl vissi sik missa foldar, en þú tókt síðan við meira sigri.
‘You fought, vigorous, a wind-storm of Yggr <= Óðinn> [BATTLE], which will always be extolled while the world is peopled; the corpse-vulture [RAVEN/EAGLE] ruffled his bloody plumage in the roar of weapons [BATTLE] at Helgenæs. Sovereign renowned to men, you seized all their vessels, every one; the jarl [Sveinn Úlfsson] knew he had lost land, and you gained then a greater victory.’
Sveinn Úlfsson flees from his disabled ships at Helgenæs (Helganes).
The st. is cited from Arnórr ‘i hrynhendu’ (H), ‘i hrunhendu’ (Hr), or í Magnússdrápu (Knýtl mss).
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Keppinn vannt, þats æ mun uppi,
Yggjar veðr, meðan heimrinn byggvisk;
valgammr skók í vápna †-rímv†
viðr Helganes blóðugt fiðri.
Yngvi, fekktu ǫll með hringum,
— jarl vissi sik foldar missa —
þjóðum kunnr, en þú tókt síðan,
þeira flaust, við sigri meira.
†Keppir madr† vannt, þat æ mun uppi,
Yggjar veðr, meðan heimrinn byggvisk;
valgammr skók í vápna rimmu
viðr Helganes blóðugt fiðri.
Yngvi, fekktu ǫll með hringum,
— jarl vissi sik foldar missa —
þjóðum kuðr, en þú tókt síðan,
þeira flaust, við sigri meira.
Keppinn vannt, þat æ mun uppi,
†ygiar† veðr, meðan heimrinn byggvisk;
vargr skók í vápna rimmu
viðr Helganes blóðugt fiðri.
Yngvi, fekktu ǫll með hringum,
— jarl vissi sik foldar missa —
þjóðum kyrr , en þú tókt síðar,
þeira flaust, við sigri meira.
Keppinn vannt, þat er ey mun uppi,
Yggjar veðr, meðan heimrinn byggvisk;
valgammr skók í vápna rimmu
viðr Helganes blóðugt fiðri.
Yngvi, fekktu ǫll með hringum,
— jarl vissi sik foldar missa —
þjóðkuðr , en þú tókt síðan,
þeira flaust, við sigri meira.
Keppinn vannt, þat er ey mun uppi,
Yggjar veðr, meðan heimrinn byggvisk;
valgammr skók í vápna rimmu
viðr Helganes blóðugt fiðri.
Yngvi, fekktu ǫll með hringum,
— jarl vissi sik foldar missa —
þjóðkuðr , en þú tókt síðan,
þeira flaust, við sigri meira.
Skj: Arnórr Þórðarson jarlaskáld, 2. Hrynhenda, Magnúsdrápa 15: AI, 336-7, BI, 309-10, Skald I, 157, NN §§816 anm. 1, 2019; Fms 6, 85 (Mgóð ch. 40), Fms 12, 137; Flat 1860-8, III, 284, Andersson and Gade 2000, 124, 470 (MH); ÍF 35, 132 (Knýtl ch. 22); Whaley 1998, 173-4.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.