Judith Jesch (ed.) 2009, ‘Ármóðr, Lausavísur 3’ in Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols, p. 622.
Ek mun Ermingerði,
nema ǫnnur skǫp verði,
— margr elr sorg of svinna —
síðan aldri finna.
Værak sæll, ef ek svæfa
— sýn væri þat gæfa —
— brúðr hefr allfagrt enni —
eina nótt hjá henni.
Ek mun aldri síðan finna Ermingerði, nema ǫnnur skǫp verði; margr elr sorg of svinna. Værak sæll, ef ek svæfa eina nótt hjá henni; þat væri sýn gæfa; brúðr hefr allfagrt enni.
‘I shall never again meet Ermingerðr, unless another fate comes about; many a man nurtures grief for the wise lady. I would be blessed if I could sleep one night beside her; that would be obvious luck; the lady has a very attractive forehead.’
Having left Narbonne, Rǫgnvaldr and his poets are sailing in a good wind, and are sitting and drinking, and in good spirits. Rǫgnvaldr, Ármóðr and Oddi each recite a st. containing Ermingerðr’s name.
For other sts with similar content recited on the same occasion, see Rv Lv 16 and Oddi Lv 2. Ármóðr’s st. is the only one to have end-rhyme; cf. Hbreiðm Lv for another st. of the hexasyllabic in minzta runhenda (SnSt Ht 88III, SnE 1999, 35-6).
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Ek mun Ermingerði,
nema ǫnnur skǫp verði,
— margr elr sorg of svinna —
síðan aldri finna.
†væra ec† sæll, ef ek svæfa
— sýn væri þat gæfa —
— brúðr hefr allfagrt enni —
eina nótt hjá henni.
Ec mvn ermingerþi nema ꜹnur skꜹp verþi | margr elr sꜹrg of sviɴa siþan allþri fiɴa væra ec sell ef ec sve|fa syn veri þat gefa brvþr hefir allfagrt eɴi eina nott hia henni.
(JJ)
Ek mun Ermingerði,
útan ǫnnur skǫp verði,
— margr elr sorg of svinna —
síðan aldri finna.
væri ek sæll, ef ek svæfa
— sýn væri þat gæfa —
— brúðr hefr allfagrt enni —
eina nótt hjá henni.
Ek man ermingerdi vtan aunnur skaup ver|di margr elr sorg vm suinna sidan alldri finna væri ek sæll ef ek suæfa syn væri þat gæfa | brudr hefir allfagrt enni eina nꜳtt hia henni.
(JJ)
Ek mun Ermingerði,
nema annars skǫp verði,
— margr elr sút of svinna —
síðan aldri finna.
Værak sæll, ef ek svæfa
— sýn væri þat gæfa —
— brúðr hefr allfagrt enni —
eina nótt hjá henni.
Ek man ermingerdi, nema annarz skop verdi | Margr elur svt vm svinna, sidan alldri finna | vo᷎ra ek so᷎ll ef ek svo᷎fa syn vo᷎ri þat gięfa | Brvdr hefir allfagrt enni eina natt hia henne
(JJ)
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.