R. D. Fulk (ed.) 2012, ‘Þormóðr Kolbrúnarskáld, Lausavísur 25’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 843.
Undrask ǫglis landa
eik, hví vér róm bleikir;
fár verðr fagr af sôrum;
fannk ǫrva drif, svanni.
Mik fló malmr inn døkkvi
magni keyrðr í gǫgnum;
hvasst beit hjarta it næsta
hættligt járn, es vættik.
{Eik {landa ǫglis}} undrask, hví vér róm bleikir; fár verðr fagr af sôrum; fannk {drif ǫrva}, svanni. Inn døkkvi malmr, keyrðr magni, fló í gǫgnum mik; hættligt járn beit hvasst it næsta hjarta, es vættik.
‘The oak of the lands of the hawk [ARMS > WOMAN] wonders why we are [I am] pale; few grow handsome from wounds; I met a blizzard of arrows [BATTLE], lady. The dark metal, driven with might, flew through me; the dangerous iron bit sharply next to the heart, I expect.’
In ÓH, excluding Flat, and Hkr, a woman tending wounds asks Þormóðr why he is so pale. In Flat, he asserts that he is hardly injured, and a woman offering milk asks why he is so pale if he is largely unscathed. In ÓHLeg, a woman bearing wood throws down her burden when she sees Þormóðr and declares that the dead walk. He denies being dead, and we are told that he has a spot on his nose. In Fbr, a woman in charge of water for the wounded asks why he is so pale and whether he is not in some difficulty. In Fbr and ÓHLeg (as well as in Flat), this stanza precedes Lv 24; in ÓH it follows. (See the discussion in the Introduction.) In ÓHLeg, ÓH and Hkr Þormóðr dies soon after delivering this stanza.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Undrask ǫglis landa
eik, hví vér róm bleikir;
fár verðr †fadr† af sôrum;
†fann ec† ǫrva drif, svanni.
Mik fló malmr inn †deykcvi†
magni keyrðr í gǫgnum;
hvasst beit hjarta it næsta
hættligt , †er† vættik.
Vndrazc ꜹglis landa eic hvi verrom bleicir far verðr fadr af sarvm faɴ ec ꜹrvadrif svaɴi. mic fló mál | mr eɴ deykcvi magni keyrðr igꜹgnvm hvast beit hiarta it næsta hættlict er ec vætti. |
Undrask ǫglis landa
eik, hví vér róm bleikir;
fár verðr fagr af sôrum;
fannk ǫrva drif, svanni.
Mik fló malmr inn døkkvi
megni keyrðr í gǫgnum;
hvasst beit hjarta it næsta
hættligt járn, es ek mætti.
Undras auglis landa eik | hui varom bleiker far var | dr fader af sarum fan ek | aurwadiarf svanni mik | flo malmr en deikwi ma | gni keýdr i gaunum huast | beit iarta it na̋sta ha̋t | likt er ek ma̋tti. |
(VEÞ)
Undrask ǫglis landa
eik, at vér sém bleikir;
fár verðr fagr af sôrum;
fannk ǫrva drif, svanni.
Mik fló malmr inn døkkvi
magni keyrðr í gǫgnum;
hvasst beit hjarta it næsta
hættligt járn, es vættik.
Vndraz ø̨glis landa, eik | eik at ver sem bleikir | fár verðr fagr af sarym | fann ec ꜹrfa drif svanni | mic flo malmr enn dǫckvi | magni keyrðr i gꜹgnum | hvast beit hiarta et næsta | hættlict jarn er ec vætti |
(TW)
Undrask ǫglis landa
eik, hví vér sém bleikir;
fár verðr fagr af sôrum;
†fann el aufa† drif, svanni.
Mik fló malmr inn døkkvi
†magin† keyrðr í gǫgnum;
hvasst beit hjarta it næsta
hættligt járn, es vættik.
Vndraz auglis landa. eik hui ver seim bleiker. far verdr fagr af sarum | fann el aufa drif svanni. mik flo malmr hinn daukkvi. magin keyr | dr i gagnum. huast beit hiarta hit næsta. hættligt jorn er ek væ | tti. ||
(TW)
Undrask ǫglis landa
eik, at vér sém bleikir;
fár verðr fagr af sôrum;
fannk ǫrva drif, svanni.
Mik fló malmr inn døkkvi
megni keyrðr í gǫgnum;
†huazt† beit hjarta it næsta
hættligt járn, es vættik.
Undrazt Oglis landa · | eik at ver seum bleikir · || far verdr fagr af sarum · | fann ek ꜹrva drif suanni: | mik flo malmr hinn dꜹckui · | megni keirdr i gegnum · | huazt beit hiarta hit nęsta · | hęttligt jarn er ek vętti |
(TW)
Undrask ǫglis landa
eik, hví vér róm bleikir;
fár verðr fagr af sôrum;
fannk ǫrva drif, svanni.
Mik fló malmr inn døkkvi
magni keyrðr í gǫgnum;
hvasst beit †híarta :t† næsta
hættligt járn, es ek veitti.
Vndraz auglislanda eik huí | veor erom bleikír. fár uerðr fagr af sárum | fann ec ꜹrua dríf svanne. mik flo malmr | enn dockue magne kæyrðr i gegnum. huast beít híarta :t neosta. heotlict iarn er ec | veitte.
(TW)
Undrask ǫglis landa
eik, †hv[…]† vér róm bleikir;
fár verðr fagr af sôrum;
fannk ǫrva drif, svanni.
†mk† fló malmr inn døkkvi
magni †ke[…]rðr† í gǫgnum;
hvasst beit hjartat næsta
hættligt †j[…]†, es vættik.
Vndraz augllis landa eik hv[…] | vęr erum bleikir fair verdr fagr af sꜳrum fann ek aurua | drif suanni mk flꝏ malmr hin dauckui magni k[…] | rdr I gegnnum huast beit hiarttad nęsta hęttligt j[…] | er ek vętti
(TW)
Undrask ǫglis landa
eik, at vér sém bleikir;
fár verðr fagr af sôrum;
fannk ǫrva drif, svanni.
Mik fló malmr inn døkkvi
magni keyrðr í gǫgnum;
hvasst beit hjarta it næsta
hættligt járn, es vættik.
Vndraz avg || lis landa eik at ver sém bleikir faar verðr | fagr af sarum fann ek avrva drif svaɴi | mik flo malmr eɴ davckvi magni k | eyrðr igegnvm hvast beít hiarta it | næsta hætligt iarń | er ek vætti·
(TW)
Undrask †æglis† landa
eik, at vér sém bleikir;
fár verðr fagr af sôrum;
fannk ǫrva drif, svanni.
Mik fló malmr inn døkkvi
magni keyrðr í gǫgnum;
hvasst beit hjarta it næsta
hættligt járn, es vættik.
Vndraz æglis landa æik þó at | ver sem bleikir fár verðr fagr af sarum fann ec ꜹrva drif svaɴe mic flo malmr hiɴ do᷎kui magni kæyrðr | i gegnom hvast bæit hiarta hit næsta hætlict jár⸌n⸍ er ec vette·
(TW)
Undrask ǫglis landa
eik, at vér sém bleikir;
fár verðr fagr af sôrum;
fannk ǫrva drif, svanni.
Mik fló malmr inn døkkvi
magni keyrðr í gǫgnum;
hvasst beitt hjarta it næsta
hættligt járn, es vættik.
Vndrazt o᷎glis landa | eik at ver sém bleikír far verdr fagr af sárum | fann ek orfa drif suanne. mik flo malmrín | dockuí magní keyrdr j gegnvm hvast beitt | hiarta it nęsta hettligt jarnn er ek vętti |
(TW)
Undrask ǫglis landa
eik, hví vér sém bleikir;
fár verðr fagr af sôrum;
fannk ǫrva drif, svanni.
Mik fló malmr inn døkkvi
magni keyrðr í gǫgnum;
hvasst beit hjartat næsta
hættligt járn, es ek ætla.
Vndrazst o᷎glis landa æik hui ver sem blæikir fárr verdr fagur | af sarum fann ek o᷎rua drif suanni mik flo malmr hín do᷎ckui magní keyrdr j gegnum huast bæít hiartat næsta hetlígt jarnn er ek ætla |
(TW)
Undrask ǫglis landa
eik, þvít vér róm bleikir;
fár verðr fagr af sôrum;
fannk ǫrva drif, svanni.
Mik fló †malrínn† døkkvi
magni keyrðr í gǫgnum;
hvasst beitt hjartat næsta
hættligt járn, vættik.
Vndrazt auglis lannda eík | þuít ver erum bleiker far verðr fagr af sarum· fann ec aurua dríf suanní· mic flo malrínn dauckuí ma | gne keyrdr j gegnum· huast beítt hiarttat nꜽsta· hꜽttlígt jarn ek uꜽtti: //
(TW)
Undrask †eyglis† landa
eik, hví vér róm bleikir;
fár verðr fagr af sôrum;
fannk ǫrva drif, svanni.
Mik fló malmr inn kløkkvi
magni †kǫrðr† í gǫgnum;
hvasst beit hjarta it næsta
hættligt járn, es vættik.
Undraz eyglis landa || eik hvi ver róm bleicir | fár verþr fagr af sárom | faɴ ec ǫrvadrif svaɴi | mic fló malmr hiɴ kløqvi | magni kǫrðr i gǫgnum | hvast beit hiarta et næsta | hættlict járn er ec vætti |
(TW)
undrar †æglis† kindar
eik, at vér sém bleikir;
fár verðr fagr af sôrum;
fannk ǫrva drif, svanni.
Mik flaug malmr inn døkkvi
magni keyrðr í gǫgnum;
hvasst beit hjartat næsta
hættligt járn, es ek vænti.
Undrask ǫglis landa
eik, at vér sém bleikir;
fár verðr fagr af sôrum;
fannk ǫrva drif, svanni.
Mik fló malmr inn døkkvi
magni keyrðr í gǫgnum;
hvasst beit hjarta it næsta
hættligt járn, es vættik.
Undraz auglis landa | eik at ver sem bleikir | faʀ verðr fagr af sarum | fann ek aurfa drif svanni | mik flo malmr enn dauckvi | magni keyrðr i gegnum | hvast beit hiarta it næsta | hættligt jarn er ek vætti ||
(TW)
Undrask ǫglis landa
eik, at vér sém bleikir;
fár verðr fagr af sôrum;
fannk ǫrva drif, svanni.
Mik fló malmr inn døkkvi
magni keyrðr í gǫgnum;
hvasst beit hjarta it næsta
hættligt sár, es vættik.
Undraz auglis landa | eik at ver sem bleikir | faʀ verðr fagr af sarum | fann ec aurfa drif svanni | mik flo malmr enn dauckvi | magni keyrðr i gegnum | hvast beit hiarta ið nesta | hættlikt sar er ec vetti |
(TW)
Undraz ǫglis landa | æik hvi ver sem bleikir | faʀ verðr fagr meþ sarom | fann ec ǫrva drif svanne | mic flo malmr hinn dockvi | af megni keyrþr i gegnum | hvast bæit hiartat næsta | hættligt jarn er ec ætla |
(TW)
Undrask ǫglis landa
eik, þvít vér sém bleikir;
fáar verðr fagr af sôrum;
fannk ǫrva drif, svanni.
Mik fló malmr inn døkkvi
magni keyrðr í gǫgnum;
hvasst beit hjartat næsta
hættligt járn, es eg vætta.
Unndrast auglis landa , eyk þvit vær | sieumm bleiker , faar verdvr fagur af sꜳ̋rum , fann eg aur | va drif suanni , mig flo malmvr inn dockui , magni keirdvr | j gegnumm , huast beit hiarttad næsta , hættligt jarnn er | eg vætta , .
(RDF)
Undrask ǫglis landa
eik, hví vér sém bleikir;
fár verðr fagr af sôrum;
fannk ǫrva drif, svanni.
Mik fló malmr inn døkkvi
magni keyrðr í gǫgnum;
hvasst beit hjarta it næsta
hættligt járn, es vættik.
Skj: Þórmóðr Bersason Kolbrúnarskáld, 2. Lausavísur 25: AI, 288, BI, 266, Skald I, 137; Fms 5, 92, Fms 12, 103, ÓH 1941, I, 585 (ch. 234), Flat 1860-8, II, 365; Hkr 1777-1826, II, 377, VI, 115, Hkr 1868, 498 (ÓHHkr ch. 247), Hkr 1893-1901, I, 502-3, IV, 172, ÍF 27, 392, Hkr 1991, II, 539 (ÓHHkr ch. 234); ÓHLeg 1849, 73, 120, ÓHLeg 1922, 88, ÓHLeg 1982, 202-5; Fbr 1925-7, 231, ÍF 6, 274 (ch. 24), Loth 1960a, li, 157-8 (ch. 17), ÍS II, 843, 850 (ch. 24); Gaertner 1907, 312, 347-8, Finnur Jónsson 1932-3, 79.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.