Valgerður Erna Þorvaldsdóttir (ed.) 2007, ‘Anonymous Poems, Brúðkaupsvísur 2’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, p. 530.
Meira veiti oss ör*
ágæt*, en eg beðið fá,
fyrða, sú er fremst er,
fullting dróttning,
því að ljóða lofsmíð
ljóssi — það er skylt oss —
vanda skal eg vita grund
vazta, sem eg kann bazt.
{Ágæt*, ör*, dróttning fyrða}, sú er fremst er, veiti oss meira fullting, en eg fá beðið, því að eg skal vanda lofsmíð ljóða {ljóssi grund {vita vazta}}, sem bazt eg kann; það er oss skylt.
‘May the splendid, generous queen of men [= Mary], who is the most outstanding, grant us [me] more help than I can ask for, because I will carefully make the praise-work of poetry for the bright land of the beacon of the fishing-grounds [GOLD > WOMAN] as best I can; that is our [my] duty.’
The poet now invokes the help of the Virgin Mary, stating that he intends to compose a praise-poem in her honour.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Meira veiti oss örr
ágætr, en eg beðið fá,
fyrða, sú er fremst er,
fullting dróttning,
því að ljóða lofsmíð
ljósti — það er skylt oss —
†u⸜i⸝dla† skal eg vita grund
†vakta†, sem eg kann †best†.
Meira veítí ȯss avrr · agætur en ek bedit fa̋ · fyrda sv er fremst er · fullting dro | ttning · þviat líoda lofsmíd · líostí þat er skyllt oss · uirdla skal ek uita grvnd · uakta sem ek kann bezt · |
(VEÞ)
Meira veiti oss ör*
ágæt*, en eg beðið fá,
fyrða, sú er fremst er,
fullting dróttning,
því að ljóða lofsmíð
ljóssi — það er skylt oss —
virðla skal eg vita grund
†vakta†, sem eg kann †best†.
Meira veítí ȯss avrr | agætvr en ek bedit fa̋ | fyrda sv er fremst er | fvllting drottning | þviat líoda lofsmíd | líostí þat er skyllt oss | virdla skal ek vita grvnd | vakta sem ek kann bezt. |
(VEÞ)
Meira veiti oss ör*
ágæt*, en eg beðið fá,
fyrða, sú er fremst er,
fullting dróttning,
því að ljóða lofsmíð
ljóssi — það er skylt oss —
virðla skal eg vita grund
vazta, sem eg kann bazt.
Meira veiti oss o᷎rr | ágætr en ek beðit fá | fyrða sú er fremst er, | fulltíng, drottníng; | þvíat ljóða lofsmíð | ljósti þat er skylt oss | virðla skal ek vita grund | vazta sem ek kann bazt. |
(VEÞ)
Meira veiti oss ör*
ágæt*, en eg beðið fá,
fyrða, sú er fremst er,
fullting dróttning,
því að ljóða lofsmíð
ljóssi — það er skylt oss —
vanda skal eg vita grund
vazta, sem eg kann bazt.
Meira veiti oss o᷎rr | ágætr en eg⸌k⸍ biðið fá | fyrða, sú er fremst er, | fullting, drottning; | því að⸌t⸍ ljóða lofsmið | ljosti það⸌t⸍ er skylt oss || vanda skal eg⸌k⸍ vita grund | vasta sem eg⸌k⸍ kann bazt.
(VEÞ)
ÍM II, 129.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.