Kormáks saga
- 5.1. ‘Þórveig hét kona. Hún var mjög fjölkunnig. Hún bjó á Steinsstöðum í Miðfirði. Hún átti tvo sonu. Hét hinn eldri Oddur en hinn yngri Guðmundur. Þeir voru hávaðam...’
- 5.2. ‘Það var einhvern dag er Kormákur kom í Tungu. Var Steingerður í stofu og sat á palli. Þórveigarsynir sátu í stofunni og voru búnir að veita Kormáki tilræði er h...’
- 5.3. ‘Þá kom Þorkell að og kvað Kormák mart illt gera og var málóði, snýr inn skyndilega og kveður Steingerði af stofunni. Ganga þau út um aðrar dyr og lýkur hann han...’
- 5.4. ‘Kormákur litast um og sér eigi Steingerði en sér þá bræður er þeir struku vopn sín, snýr í brott skyndilega og kvað vísu:’
- 5.5. ‘
Hneit við Hrungnis fóta
hallvitjöndum stalli,
inn var eg Ilmi að finna,
engisax, of genginn.
Vita skal hitt ef hann hætir
handviðris mér grandi
né...’
- 5.6. ‘Kormákur finnur eigi Steingerði og kvað vísu:’
- 5.7. ‘Braut hvarf úr sal sæta,
sunds erum hugr á Gunni,
hvað merkir nú, herkis,
höll þverlegar alla?
Renndi eg allt hið innra,
eirar geirs, að þeiri,
Hlín...’
- 5.8. ‘Eftir það gekk Kormákur að húsi er Steingerður var í og braut upp húsið og talaði við Steingerði.
Hún mælti: ‘Þú breytir óvarlega, sækir til tals við mig því a...’
- 5.9. ‘Sitja sverð og hvetja
sín andskotar mínir,
eins karls synir, inni,
erut þeir banar mínir.
En á víðum velli
vega tveir að mér einum,
þá er sem ær að ...’
- 5.10. ‘Þar sat Kormákur um daginn.
Nú sér Þorkell að þetta ráð er farið er hann hafði stofnað. Nú biður hann Þórveigarsonu að sitja fyrir Kormáki í dal einum fyrir ut...’
- 5.11. ‘Um kveldið fer Kormákur í brott og þegar er hann kemur að dalnum sá hann menn þrjá og kvað vísu:’
- 5.12. ‘Sitja menn og meina
mér eina Gná steina.
Þeir hafa víl að vinna
er mér varða Gná borða.
Því meira skal eg þeiri,
er þeir ala meira
öfund um órar gön...’
- 5.13. ‘Þá hljópu Þórveigarsynir upp og sóttu að Kormáki lengi. Narfi skrjáði um hið ytra. Þorkell sér heiman að þeim sækist seint og tekur vopn sín. Í því bili kom Ste...’
- 5.14. ‘Litlu síðar fer Kormákur að finna Þórveigu og kveðst ekki vilja byggð hennar þar í firðinum: ‘Skaltu flytja þig í brott að ákveðinni stundu en eg vil allra bóta...’
- 5.15. ‘Þórveig mælti: ‘Það er líkast að því komir þú á leið að eg verði héraðflótta en synir mínir óbættir en því skal eg þér launa að þú skalt Steingerðar aldrei njót...’
- 5.16. ‘Kormákur segir: ‘Því muntu ekki ráða, hin vonda kerling.’’
- 6.1. ‘Síðan fer Kormákur að finna Steingerði jafnt sem áður.
Og eitt sinn er þau tala um þessa atburði lætur hún ekki illa yfir.
Kormákur kvað vísu:’
- 6.2. ‘Sitja menn og meina
mér ásjónu þína.
Þeir hafa lögðis Loddu
linna fætr að vinna.
Því að upp skulu allar,
ölstafns, áðr eg þér hafna,
lýsigrund, í la...’
- 6.3. ‘‘Mæl þú eigi svo mikið um,’ segir Steingerður, ‘mart má því bregða.’
Þá kvað Kormákur:’
- 6.4. ‘Hvern mundir þú Hrundar
Hlín skapfrömuð línu,
líknsýnir mér lúka
ljós, þér að ver kjósa?’
- 6.5. ‘Steingerður segir:’
- 6.6. ‘Bróðr, mundi eg blindum,
bauglestir, mig festa,
yrðu goð sem gerðist
góð mér og sköp, Fróða.’
- 6.7. ‘Kormákur segir: ‘Nú kaustu sem vera ætti. Oft hefi eg hingað mínar komur lagðar.’’
- 6.8. ‘Nú biður Steingerður Kormák stunda til föður hennar og fá hennar og fyrir sakir Steingerðar gaf Kormákur Þorkeli góðar gjafir. Eftir þetta eiga margir menn hlut...’
- 6.9. ‘Þorkell í Tungu átti son roskinn er Þorkell hét og var kallaður tanngnjóstur. Hann hafði verið utan um stund. Þetta sumar kom hann út og var með föður sínum.
K...’