Máría, ert þú móðir dýrust;
Máría, lifir þú sæmd í hári;
Máría, ert þú af miskunn kærust;
Máría, liet þú syndafari.
Máría, lít þú mein, þau er vóru,
Máría, lít þú klökk á tárin;
Máría, græð þú mein hin stóru;
Máría, ber þú smyrsl í sárin.
Máría, þú ert dýrust móðir; Máría, þú lifir í hári sæmd; Máría, þú ert kærust af miskunn; Máría, liet þú syndafari. Máría, lít þú mein, þau er vóru; Máría, lít þú klökk á tárin; Máría, græð þú mein hin stóru; Máría, ber þú smyrsl í sárin.
Mary, you are the dearest mother; Mary, you live in high honour; Mary, you are most beloved for your mercy; Mary, halt sinful behaviour. Mary, look at those sins that were; Mary, look tenderly on our tears; Mary, heal the great injuries; Mary, bring balm to our wounds.
[6] klökk: klöku 41 8°ˣ
[6] klökk ‘tender’: Cf. klökkum hug ‘pliable spirit’ 2/3, hold er klökt ‘flesh is weak’ 54/6, and klökkur, hræddr ‘contrite, afraid’ 79/7. The adj. can be construed either with Máría or with tárin. Finnur Jónsson’s translation in Skj B reflects the former possibility, LP the latter. Paasche’s translation construes with Máría (1915, 91), while Páll Hallsson (Holm papp 23 folˣ, 13r), Finnur Jónsson (1772-8, II, 443), Eiríkur Magnússon (1870, 93), and Meissner (1922, 33) all construe klökk with tárin. Kock (NN §3316) argues that this is the only possibility, as it would be unthinkable for the triumphant queen of heaven to look upon the sinner’s tears with dejection. JH, who tends to prefer Finnur Jónsson’s translation, comments that klökk has nothing to do with dejection and that Kock has misconstrued the image.