Vellauðgan fór vallar
viggbeitir þá Meita
— einráð var það eyðis
armlinns — gyðing finna.
Beiddi blára odda......
brak-Njörðr …
hodda láns af hánum
hugprúðr og fiesnúðar.
Meita vallar viggbeitir fór þá finna vellauðgan gyðing; það var einráð eyðis armlinns. Hugprúðr blára odda brak-Njörðr beiddi láns hodda og fiesnúðar af hánum.
The steerer of the horse of Meiti’s <sea-king> plain [(lit. ‘horse-steerer of Meiti’s plain’) SEA > SHIP > SEAFARER] then went to find a Jew rich in gold; that was the resolution of the destroyer of the arm-serpent [RING > GENEROUS MAN]. The noble Njǫrðr <god> of the crash of dark spear-points [(lit. ‘crash-Njǫrðr of dark spear-points’) BATTLE > WARRIOR] asked for a loan of gold and for the favour of money from him.
[2] Meita (gen. sg.): Meiti is listed among the heiti for sea-kings in Þul Sea-kings 1/3III and Þul Sækonunga 2/8III.