Jayne Carroll (ed.) 2012, ‘Þórðr Kolbeinsson, Eiríksdrápa 7’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 499.
Hafði sér við særi
— slíks vas vôn at hônum —
auðs, an upp of kvæði,
Eirekr í hug meira.
Sótti reiðr at rôðum
— rann engi því manna —
— þrályndi gafsk Þrœndum —
þrœnzkr jarl konung sœnskan.
Eirekr hafði sér meira í hug við {særi auðs} an of kvæði upp; slíks vas vôn at hônum. Reiðr þrœnzkr jarl sótti sœnskan konung at rôðum; engi manna rann því; þrályndi gafsk Þrœndum.
‘Eiríkr had more in mind for the wounder of wealth [GENEROUS MAN = Óláfr Tryggvason] than he declared; such was to be expected of him. The angry jarl of Trøndelag [Eiríkr] sought counsel from the Swedish king; no person obstructed that; obstinacy affected the Þrœndir. ’
For Hkr, where the stanza is cited twice, and ÓT, where the stanza is cited once only, see st. 6; for Fsk, see st. 5. The second helmingr is cited in the A ms. of TGT to illustrate epiteton ‘epithet’ relating to place; here presumably þrœnzkr ‘from Trøndelag’. In the W ms. it illustrates catachresis (inappropriate use of one word for another, particularly in metaphors), probably here the unusual use of rann (l. 6); see Note below.
In Fsk, ll. 1-4 form the second helmingr of a stanza with st. 6/5-8 as the first helmingr; see Introduction.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Hafði sér við særi
— slíks vas vôn at hônum —
auðs, enn upp of kvæði,
Eirekr í hug meira.
Sótti reiðr at rôðum
— rann engi því manna —
— þrályndi fekksk Þrœndum —
þrœnzkr jarl konung sœnskan.
Hafþi ser við særi / slícs var ván at hánom / ꜹðs eɴ úp vm qveði / Eirikr í húg meira / Sótti reiðr at raþom / raɴ engi þvi manna / þrályndi fecz þrǫndom / þrø̨nscr jarl konung sø̨nscan.
(KS)
Hafþi ser við sø̨ri
(KS)
Hafði sér við særi
— slíks vas vôn at hônum —
auðs, enn upp of kvæði,
Eirekr í hug meira.
Sótti reiðr at rôðum
— rann engi því manna —
— þrályndi gafsk Þrœndum —
þrœnzkr jarl konung þrœnzkan.
Hafði sér við særi
— slíks vas vôn at †hamun† —
auðs, en upp of kvæði,
Eirekr í hug meira.
Sótti reiðr at rôðum
— rann eigi því manna —
— þrályndi gafsk Þrœndum —
þrœnzkr jarl konung sœnskan.
Hafði sér við særi
— slíks vas vôn at hônum —
auðs, enn upp of kvæði,
Eirekr í hug meira.
Sótti reiðr at rôðum
— rann engi því manna —
— þrályndi fekksk Þrœndum —
þrœnzkr jarl konung sœnskan.
Hafði sér við særi
— slíks vas vôn at hônum —
auðs, en upp of kvæði,
Eirekr í hug meira.
Sótti reiðr at rôðum
— rann engi því manna —
— þrályndi gafsk Þrœndum —
þrœnzkr jarl gram sœnskan.
Hafði sér við særi
— slíks vas vôn at hônum —
auðs, en upp of kvæði,
Eirekr í hug meira.
Sótti reiðr at rôðum
— rann engi því manna —
— þrályndi gafsk Þrœndum —
þrœnzkr jarl konung sœnskan.
Hafði sér við særi
— slíks vas vôn at hônum —
auðs, en upp of kvæði,
Eirekr í hug meira.
Sótti reiðr at rôðum
— rann engi því manna —
— þrályndi gafsk Þrœndum —
þrœnzkr jarl kong sœnskan.
Hafði sér við særi
— slíks vas vôn at hônum —
auðs, er upp of kvæði,
Eirekr í hug meira.
Sótti reiðr at rôðum
— rann engi því manna —
— þrályndi gafsk Þrœndum —
þrœnzkr jarl konung sœnskan.
Hafði sér við særi
— slíks vas vôn at hônum —
auðs, en upp of kvæði,
Eirekr í hug meira.
Sótti reiðr at rôðum
— rann engi þar manna —
— †því flyndr† gafsk Þrœndum —
þrœnzkr jarl konung sœnskan.
Hafði sér við særi
— slíks vôn at hônum —
auðs, enn upp of kvæði,
Eirekr í hug meira.
Sótti reið at rôðum
— rann engi því manna —
— þrályndi gafsk Þrœndum —
þrœnzkr jarl konung sœnskan.
Hafði sér við særi
— slíks vas vôn at hônum —
†auðrs†, enn upp of kvæði,
Eirekr í hug meira.
Sótti reiðr at rôðum
— rann engi því manna —
— þrályndi gafsk Þrœndum —
þrœnzkr jarl konung sœnskan.
Hafði sér við særi
— slíks vas vôn at hônum —
auðs, an upp of kvæði,
Eirekr í hug meira.
Sótti reiðr at rôðum
— rann engi því manna —
— þrályndi fekksk Þrœndum —
þrœnzkr jarl konung sœnskan.
Sótti reiðr at raðvm rann engi þvi manna þrályndi fekkz þrendvm | þrenskr iarl konvung sænskan .
(VEÞ)
Hafði sér við særi
— slíks vas vôn at hônum —
auðs, an upp of kvæði,
Eirekr í hug meira.
Sótti reiðr at rôðum
— rann engi því manna —
— þrályndi fekksk Þrœndum —
þrœnzkr jarl konung sœnskan.
Sottí reiðr at rꜳðum rann æíngí þvi manna. þralyndi fekz þręn|dum þręnskr iarl konung senskan.
(TW)
Skj: Þórðr Kolbeinsson, 1. Belgskakadrápa 3: AI, 212, BI, 202-3, Skald I, 106; Hkr 1893-1901, I, 358, 415, IV, 92, ÍF 26, 300, 337, Hkr 1991, I, 202, 228 (ÓTHkr chs 51, 89), F 1871, 132; ÓT 1958-2000, I, 254 (ch. 109), Flat 1860-8, I, 247; Fsk 1902-3, 107 (ch. 20), ÍF 29, 140-1 (ch. 22); SnE 1848-87, II, 168-9, 423, TGT 1884, 28, 108, 224, TGT 1927, 80, 106, TGT 1998, 218-19.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.