Judith Jesch (ed.) 2012, ‘Sigvatr Þórðarson, Flokkr about Erlingr Skjálgsson 4’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 634.
Réð eigi grið, gýgjar,
geðstirðr konungs firða,
skers þótt skúrir þyrrit,
Skjalgs hefnir sér nefna.
En varðkeri virðir
víðbotn né kømr síðan
glyggs á gjalfri leygðan
geirs ofrhugi meiri.
{Geðstirðr hefnir Skjalgs} réð eigi nefna sér grið firða konungs, þótt {skúrir {skers gýgjar}} þyrrit. En meiri {virðir geirs}, ofrhugi, né kømr síðan á {víðbotn {varðkeri glyggs}}, leygðan gjalfri.
‘The tough-minded avenger of Skjálgr [= Erlingr] did not ask for quarter from the king’s men, even though the showers of the skerry of the axe [SHIELD > BATTLE] did not let up. And a greater appreciator of the spear [WARRIOR], over-bold one, will not come afterwards onto the wide base of the guarding-vessel of the storm [SKY > EARTH], washed by the sea. ’
Erlingr defends himself valiantly without asking for quarter.
[5-8]: This helmingr has caused previous eds much difficulty, though the general sentiment, that Erlingr was unsurpassed in valour, is clear enough. (a) Skj B understands varð as the pret. of verða ‘become’ and emends virðir ‘appreciator, one who values’ to virði, a dat. sg. of comparison, and leygðan to lǫggðan ‘lapped, encircled’. The result is a rather convoluted sentence en varð meiri ofrhugi geirs virði né kømr síðan á gjalfri lǫggðan víðbotn glyggs keri, which he renders men der har ikke været og der vil aldrig herefter komme nogen modigere mand end krigeren på den havombruste jord ‘but there has not been and there will never hereafter come any braver man than the warrior onto the sea-lapped earth’. However, the metrical stress on varð (l. 5) points to varðkeri being a cpd, and varð is not negated as the translation ikke ‘not’ would suggest. (b) Kock (NN §2196B) retains the cpd and provides a negative, but his solution depends on selecting the least convincing variant for virðir, varðat from Tóm, giving the translation he had previously arrived at in NN §640 by quite different means: På den havomslutna jorden | har ej kommit och ej kommer | hädanefter någon furste, | någon jälte, mera käck! ‘To the sea-encircled earth | has never come and will not come | henceforth any prince, | any hero, more valiant!’. (c) The present translation (largely following ÍF 27) avoids the convoluted syntax required to read both a past and a future perspective into the helmingr and assumes the priority of the future-oriented impossibility topos (impossibilia or adynaton) common in skaldic praise poetry; see Note to Hfr ErfÓl 24/1, 4.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Réð eigi grið, gýgjar,
geðstirðr konungs firða,
skærs þótt skúrir þyrrit,
Skjalgs hefnir sér nefna.
En varðkeri virðir
víðbotn né kømr síðan
glyggs á gjalfri leygðan
geirs ofrhugi meiri.
[...] eð eigi grið gygiar | geðstirðr konungs firða | scærs þo at scurir þyʀit | scialgs hefnir ser nefna | eɴ varðkeri virþir | víð botn ne kǫmr siþan | glyɢs a gialfri leygðan | geirs ofrhugi meire
(KS)
Réð grið, gýgjar,
geðstirðr konungs firða,
skers þótt skýrir berðisk,
Skjalgs hefnir sér nefna.
En varðkeri virðir
við Bókn né kømr síðan
†gliygs† á gjalfri †legþan†
geirs ofrhugi meiri.
Réð eigi grið, gýgjar,
geðstirðr konungs firða,
skers þótt skýrir berðisk,
Skjalgs hefnir sér nefna.
En varðkeri virðir
víðbotn né kømr síðan
glyggs á gjalfri leygðan
geirs ofrhugi meiri.
Réð eigi grið, gýgjar,
geðstirðr firða konungs ,
skers þótt †skyr† berðisk,
Skjalgs hefnir sér nefna.
En varðkeri virða
við Bukn né temr síðan
gauks í gjalfri lokna
geir ofrhugi meiri.
Réð eigi grið, gýgjar,
geðstirðr konung virða,
skers þótt skýrir berðisk,
Skjalgs hefnir sér nefna.
En varðkeri virða
við Bukn né kømr síðan
gauks í gjalfri loknu
geirs ofrhuginn meiri.
Réð eigi grið, gýgjar,
geðstirðr konungs firða,
skers þótt skýrir †þyrþit†,
Skjalgs hefnir svá nefna.
En varð-kæri virðir
við Bókn né kømr síðan
glyggs á gjalfri leygðan
geirs ofrhugi meiri.
Réð eigi grið, gýgjar,
geðstirðr konungs fyrða,
†skotts† þótt skúrir vaxi,
Skjalgs hefnir sér nefna.
En varðkeri virðan
víðbotn né kømr síðan
glyggs á gjalfri leygðan
geirs ofrhugi meiri.
Réð eigi grið, gýgjar,
geðstríðs konungs firða,
skógs þótt skúrir væri,
Skjalgs hefnir sér nefna.
En varðkeri verðar
†vijbokn† kømr síðan
gluggs á gjalfri †luktan†
geirs ofrhugi meiri.
Réð eigi grið, gýgjar,
geð-stríðr konungr friða,
†skocs† þótt skúrir vaxi,
Skjalgs hefnir sér nefna.
En varðkeri víðan
við Bókn né kømr síðan
glyggs á gjalfri byggðu
geirs ofrhugi meiri.
Réð eigi grið, gýgjar,
geðstirðr konungs fyrða,
skots þótt skýrir vaxi,
Skjalgs hefnir sér nefna.
En varðkeri víðan
við Bókn né kømr síðan
glyggs á gjalfri †lygðan†
geirs ofrhuginn meiri.
Réð eigi grið, gýgjar,
geðstirðr konungr firða,
†skocs† þótt skúrir vaxi,
Skjalgs hefnir sér nefna.
En varðkeri †vnðan†
við Bókn né kømr síðan
glyggs á gjalfri †ygðar†
geirs ofhugi meiri.
Réð eigi grið, gýgjar,
geðstirðr konungr firða,
skógs þótt skúrir vaxi,
Skjalgs hefnir sér nefna.
En varð-kæri verðar
við Bókn né kømr síðan
gluggs af gjalfri †luktan†
geirs ofrhugi meiri.
Réð eigi grið, gýgjar,
geðstirðr konungs firða,
skógs þótt skúrir vaxi,
Skjalgs hefnir sér nefna.
En varðkeri varðat
við Bókn né kømr síðar
glyggs á gjalfri †lugtan†
geirs hofrhugi meiri.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.