Judith Jesch (ed.) 2012, ‘Sigvatr Þórðarson, Erfidrápa Óláfs helga 25’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 695.
Oss dugir Ôleifs messu
— jǫfur magnar goð — fagna
meinalaust í mínu
Magnúss fǫður húsi.
Skyldr emk skilfings halda
skolllaust, þess’s bjó golli,
helgi, handar tjǫlgur
harmdauða, mér rauðu.
Dugir oss fagna meinalaust messu Ôleifs, fǫður Magnúss, í húsi mínu; goð magnar jǫfur. Emk skyldr halda skolllaust helgi harmdauða skilfings, þess’s bjó mér tjǫlgur handar rauðu golli.
‘It is proper for us [me] to welcome, sinlessly, the feast day of Óláfr, the father of Magnús, in my house; God strengthens the ruler. I am required to keep, guilelessly, the holy day of the lamented death of the king, who fitted my branches of the arm with red gold. ’
ÓH-Hkr relate that Óláfr’s feast day is established in Norwegian law and is observed as one of the holiest days of the calendar.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Oss dugir Ôleifs messu
— jǫfur magnar goð — fagna
meinalaust í mínu
Magnúss fǫður húsi.
Skyldr emk skilfings halda
skolllaust, †þess er† hjó golli,
helgi, handar tjǫlgur
harmdauða, mér rauðu.
Oss dugir Olafs messo | jofur magnar guð fagna | meinalꜹst i mino | Magnus fꜹður husi | scyldr em ec skylfings hallda | scollꜹst þess er hio gulli | helgi handar tialgur | harmdꜹða mer rꜹðo
(KS)
Oss dugir Ôleifs messu
— jǫfur magnar goð — fagna
meinalaust í mínu
Magnúss fǫður húsi.
Skyldr emk skilfings halda
skolllaust, þess’s bjó golli,
helgi, handa tjǫlgur
harmdauða, mér rauðu.
Oss dugir Ôleifs messu
— jǫfur magnar goð — fagna
meinalaust í mínu
Magnúss fǫður húsi.
Skyldr emk skilfings halda
skuldlaust, þess’s bjó golli,
helgi, handa tjǫlgur
harmdauða, mér rauðu.
Oss dugir Ôleifs messu
— jǫfur magnar goð — fagna
meinalaust í mínu
Magnúss fǫður húsi.
Skyldr emk skilfings halda
†skul-†laust, þess’s bjó golli,
helgi, handa tjǫlgur
harmdauða, mér rauðu.
Oss dugir Ôleifs messu
— jǫfur magnar goð — fagna
meinalaust í mínu
Magnúss fǫður húsi.
Skyldr emk skilfings alda
†skul-†laust, þess’s bjó golli,
helgi, handa tjǫlgur
harmdauða, mér rauðu.
Oss dugir †ol[…]s† messu
— jǫfur magnar goð — fagna
meinalaust í mínu
Magnúss fǫður húsi.
Skyldr emk skilfings halda
skuldlaust, þess’s bjó golli,
helgi, handa tjǫlgur
harmdauða, mér rauðu.
Oss dugir Ôleifs messu
— jǫfur magnar goð — fagna
meinalaust í mínu
Magnúss fǫður húsi.
Skyldr emk skilfings halda
skolllaust, þar er bjó golli,
helgi, handa †tialgr†
harmdauða, mér rauðu.
Oss dugir Ôleifs messu
— jǫfur magnar goð — fagna
meinalaust í mínu
†magus† fǫður húsi.
Skyldr emk skilfings halda
skolllaust, þess’s bjó golli,
helgi, handar tjǫlgur
harm-dauði, mér rauða.
Oss dugir Ôleifs messu
— jǫfur magnar goð — fagna
meinalaust í mínu
Magnúss fǫður húsi.
Skyldr emk skilfings aldar
skolllaust, þess’s bjó golli,
helgi, handa tjǫlgur
harmdauða, mér rauðu.
Oss dugir Ôleifs messu
— jǫfur magnar goð — fagnar
meinalaust í †m̄m†
Magnúss fǫður harmi.
Skyldr emk skilfings aldar
skolllaust, þess’s bjó golli,
helgi, handar talga
harm-dauði, mér rauðan.
Oss dugir Ôleifs messu
— jǫfur magnar goð — fagna
meinalaust í mínu
Magnúss fǫður húsi.
Skyldr emk skilfings halda
skolllaust, þess’s bjó golli,
helgi, handa tjǫlgur
harmdauða, mér rauðu.
Oss dugir Ôleifs messu
— jǫfur magnar goð — fagna
meinalaust í mínu
Magnúss fǫður húsi.
Skyldr emk skilfings halda
skuldlaust, þess’s bjó golli,
helgi, handa tjǫlgur
harm-dauðan, mér rauðu.
Oss dugir Ôleifs messu
— jǫfur magnar goð — fagna
meinalaus í mínum
Magnúss fǫður húsi.
Skyldr emk siklings halda
skolllaust, þess’s bjó golli,
helgi, handa tjǫlgur
harmdauða, mér rauðum.
Oss dugir Ôleifs messu
— jǫfur magnar goð — fagna
meinalaust í mínum
Magnúss fǫður harmi.
Skyldr emk skilfings halda
skolllaust, þess’s bjó golli,
helgi, handar tjǫlgur
harmdauða, mér rauðu.
Oss dugir Ôleifs messu
— jǫfur magnar goð — fagna
meinalaust í mínum
Magnúss fǫður harmi.
Skyldr emk †skíflíngr† halda
skolllaust, þess’s bjó golli,
helgi, handar †talgar†
harmdauða, mér rauðu.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.