Martin Chase (ed.) 2007, ‘Anonymous Poems, Lilja 34’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, pp. 602-3.
Eingin heyrðuz eingi vurðu
jöfn tíðindin fyrr nie síðar,
bæði senn því mær og móður,
mann og guð, bauð trúan að sanna.
Loftin sungu komnum kóngi
kunnigt lof, þar er hirðar runnu;
himna dýrðin hneigð á jörðu;
hier samteingduz menn og einglar.
Eingin heyrðuz; jöfn tíðindin vurðu eingi fyrr nie síðar, því trúan bauð að sanna senn bæði mær og móður, mann og guð. Loftin sungu kunnigt lof komnum kóngi, þar er hirðar runnu; dýrðin himna hneigð á jörðu; hier samteingduz menn og einglar.
‘None have been heard; the same tidings have not happened before nor since, because faith affirmed at the same time both maid and mother, man and God. The heavens sang well-known praise for the king who had come, where shepherds ran about; the glory of the heavens [has] sunk down on earth; here men and angels were united.’
[5-8]: Cf. Luke II.8-14: et pastores erant in regione eadem vigilantes et custodientes vigilias noctis supra gregem suum et ecce angelus Domini stetit iuxta illos et claritas Dei circumfulsit illos et timuerunt timore magno … et subito facta est cum angelo multitudo militiae caelestis laudantium Deum et dicentium gloria in altissimis Deo et in terra pax in hominibus bonae voluntatis ‘And there were in the same country shepherds watching and keeping the night watches over their flock. And behold an angel of the Lord stood by them and the brightness of God shone round about them: and they feared with a great fear … And suddenly there was with the angel a multitude of the heavenly army, praising God and saying: Glory to God in the highest: and on earth peace to men of good will’. — [5-8]: In Vb, 41ˣ, and 4892, ll. 1-4 of st. 35 follow ll. 1-4 of st. 34, followed by ll. 5-8 of st. 34 and ll. 5-8 of st. 35.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Eingin heyrðuz eingi vurðu
jöfn tíðindin fyrr ,
bæði senn því mær og móður,
mann og guð, bauð trúan að sanna.
Loftin sungu komnum kóngi
kunnigt lof, þar er hirðir runnu;
himna dýrðin hneigð á jörðu;
hier samteingduz menn og einglar.
Eingínn heyrdúzt eíngí urdu iofn tidíndín fyrr | bædí senn þvi mær ok modir mann ok gud baud truan | ath sanna loptín sungu komnum kongi kunnigt lo᷎f | þar er hirdir runnu hímna dyrdín hneigd ꜳ | iordu her samteíngduzt menn ok eínglar ჻ |
(VEÞ)
Eingin heyrði og eingin vurðu
jöfn tíðindin fyrr nie síðar,
bæði senn að mey og móður,
mann og guð, bauð trúan að sanna.
Loftin sungu komnum kóngi
kunnigt lof, þar hirðar runnu;
himna dýrð er hneigð að jörðu;
hier samteingduz menn og einglar.
Einginn hey̋rde og einginn vrdű iofn | tijdindinn fyr nie sijdar · bædi senn at | mey̋ og modir mann og Gűd baúd trű | ann at sanna : // Loptinn sűngű kom | num kongi kűnnigt lof þar hirdar rűnno | himna dy̋rd er hneigd at iordű hier | samteingdűst menn og einglaʀ : // |
(VEÞ)
Eingin heyrði og eingin vurðu
jöfn tíðindin fyrr nie síðar,
bæði senn var mær og móður,
mann og guð, bauð trúað að sanna.
Loftin sungu komnum kóngi
kunnigt lof, þar er hirðar runnu;
himna dýrð er hneigð á jörðu;
hier samteingduz menn og einglar.
Eíngínn heyrdi og eíngínn vrdü , jofnn tídíndínn fyʀr níe ⸌⸌ sídaʀ : bædi j senn vaʀ | mæʀ og modir , mann og güd baüd trünad sannann : Loptínn | sungü komnum kongi , kunnigt lof þar eʀ hírdar ʀünnü : him | na dyrd er hneígd ꜳ̋ jordü , hier samteingíazt menn og Einglaʀ |
(VEÞ)
Eingi heyrði og eingi vurðu
jöfn tíðindi fyrr nie síðar,
bæði senn því mær og móður,
mann og guð, bauð trúan að sanna.
Loftin sungu komnum kóngi
kunnigt lof, þar er †h[...]† runnu;
himna dýrð er hneigð á jörðu;
hier samteingduz menn og einglar.
Eínge heyrdi og einge urdu . jo᷎fnn tídinde fyr ne sidar . b[…] ⸌⸌ mær og modir mann […] gud bau[…] | sanna . lo[…] sungu […] kongi . k[…] þar er […] h[…] || dyrd er hneigd ꜳ jordu . hier samteingduzt menn og einglar . // |
(VEÞ)
Eingin heyrði og eingin vurðu
jöfn tíðindin fyrr og síðar,
að bæði senn var mey og móður,
og mann og guð, bauð trúan sanna.
Loftin sungu komnum kóngi
kunnugt lof, þar hirðar unnu;
himna dýrð var hneigð að jörðu;
hier samteingduz menn og einglar.
Eingin heyrði og eingin vurðu
jöfn tíðindin fyrr og síðar,
að bæði senn var mey og móður,
og mann og guð, bauð trúan sanna.
Loftin sungu komnum kóngi
kunnigt lof, þar er hirðar runnu;
himna dýrðin hneigð á jörðu;
hier samteingduz menn og einglar.
Eingenn heirde og eingenn urdu jófn tijd | indenn firr og sijdar, ad bæde senn var mey og mő | dur, og mann og Gud baud truann sanna. |
(VEÞ)
Eingin heyrðuz eingi vurðu
jöfn tíðindin fyrr nie síðar,
bæði senn því mær og móður,
mann og guð, bauð trúan að sanna.
Loftin sungu komnum kóngi
kunnugt lof, þar hirðar runnu;
himna dýrð var hengið að jörðu;
hier samteingduz menn og einglar.
Loftenn sungu komnum konge, kunnugt | lof þar hirdar unnu, Himna dijrd var henigd | ad jordu, hier samteingdust menn og einglar. |
(VEÞ)
Eingin heyrði og eingi vurðu
jöfn tíðindin fyrr nie síðar,
bæði senn að mey og móður,
mann og guð, bauð trúan að sanna.
Loftin sungu komnum kóngi
kunnig lof, þar er hirðar runnu;
himna dýrð er hneigð að jörðu;
hier samteingduz menn og einglar.
Einginn heyrdi og einginn urdu | Jofn tydindin fyr ne sydar | bædi senn at mey og moder | mann og gud baud truann at sana: | Loptinn sungu kumnum kongi | kunnig lof þar er hirdar runnu | himnadyrd er hneigd at Jordu | hier samteingdust menn og einglar.
(EB)
Eingin heyrði og eingi vurðu
jöfn tíðindin fyrr nie síðar,
bæði senn því því að og móður,
mann og guð, bauð truna að sanna.
Loftin sungu komnum kóngi
kunnugt lof, þar hirðar unnu;
himna dýrð er hneigð á jörðu;
hier samteingduz menn og einglar.
Einginn heyrdi og einginn urdo jaufn tydindinn fir ne sydar, bǫde senn, þvi at mǫr oc modr, mann oc gud baud truna at sanna Loptinn sungo comnom qungi, cunnugt lof þar hirdar unno himna dyrd er hneigd aa jaurdo hier samteingdozt menn oc einglar
(EB)
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.