Diana Whaley (ed.) 2009, ‘Arnórr jarlaskáld Þórðarson, Hrynhenda, Magnússdrápa 5’ in Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols, pp. 189-90.
Rauðar bôruð randir síðan,
rimmu Yggr, of sœnskar byggðir;
eigi gaztu liðskost lágan;
landsfolk sótti þér til handa.
Austan þurðuð, ulfa ferðar
ǫldum kunnr, með hvíta skjǫldu,
tungurjóðr, til tírarþinga
teknir menn ok dǫrr in reknu.
Síðan bôruð rauðar randir, {Yggr rimmu}, of sœnskar byggðir; eigi gaztu lágan liðskost; landsfolk sótti til handa þér. {Tungurjóðr ferðar ulfa, kunnr ǫldum}, þurðuð austan, menn teknir til tírarþinga, með hvíta skjǫldu ok in reknu dǫrr.
‘Next you carried red shields, Yggr <= Óðinn> of battle [WARRIOR], through Swedish settlements; you did not gain a poor pick of troops; the men of the land put themselves in your hands. Tongue-reddener of the pack of wolves, renowned to peoples [WARRIOR], you swept from the east, men chosen for glorious encounters, with white shields and inlaid spears.’
In ÓH and Hkr, Snorri prefaces the st. by a comment that Magnús and his force went overland to Hälsingland (Helsingjaland). In H-Hr, the st. follows Hryn 4, separated only by a remark on the support Magnús won in Sweden.
The source poem is named as (dat. sg. following í) ‘hermandini’ (variants ‘hryniandini’, ‘hryneande’) in ÓH and as ‘hrunhendu’ in Hr. — [3-4]: Arnórr’s reference to the Swedes’ willing support of Magnús is illuminated by Sigv Ást 1-3I, in which the skald praises Ástríðr, widow of Óláfr helgi, for generously helping her stepson Magnús to win Norway. She put his case to a great force of Swedes, assembled at Hangrar (unidentified p. n.), near Sigtuna (Sigtún), and (presumably) won them over.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Rauðar bôruð randir síðan,
rimmu Yggr, †um† sœnskar byggðir;
eigi gaztu liðskost lágan;
landsfolk sótti þér til handa.
Austan †þurþut†, ulfa ferðar
ǫldum kunnr, með hvíta skjǫldu,
tungurjóðr, til tírarþinga
teknir menn ok dǫrr in reknu.
Rꜹðar barot randir siðan | rimmo yɢr um sǫnscar bygðir | eigi gaztu liðs cost lágan | landz folc sótti þer til handa | ꜹstan þurþut ulfa ferðar | ꜹldom kunnr með hvita scioldo | tungo rioðr til tirar þinga | teknir menn ok dꜹʀin recno |
(VEÞ)
Rauðar bôruð randir síðan,
rimmu †ygr†, of sœnskar byggðir;
eigi gaztu liðskost lágan;
landfolk sótti þér til handa.
Austan þurðuð, ulfa ferðar
ǫldum kunnr, með hvíta skjǫldu,
tungurjóðr, til tírarþinga
teknir menn ok dǫrr in reknu.
Rꜹðar barvt randir siðan | rimmo ygr vm sænskar bygðir eigi gaztv liðz kost lágan land | folk sótti þer til handa · ꜹstan þvrðot vlfa ferþar olldom | kvɴr með hvíta skíolldo tvngo rioðr til tírar þínga teknir | menn ok dꜹʀ hín rekno·
(VEÞ)
Rauðar bôruð randir síðan,
rimmu Yggr, í sœnskar byggðir;
eigi gaztu liðskost lágan;
landsfolk sótti þér til handa.
Austan þurðuð, ulfa ferðar
ǫldum kunnr, með hvíta skjǫldu,
tungurjóðr, til tírarþinga
teknir menn ok dǫrr in reknu.
Rauðar bôruð randir síðan,
†rymmu† Yggr, í †sonskar† byggðir;
eigi gaztu liðskost lágan;
landsfolk sótti þér til handa.
Austan þurðusk, ulfa ferðar
ǫldum kunnr, með hvíta skjǫldu,
tungurjóðr, til tírarþinga
teknir menn ok dǫrr in reknu.
Rauðar bôruð randir síðan,
rimmu Yggr, í sœnskar byggðir;
eigi gaztu liðskost lágan;
landfolk sótti þér til handa.
Austan þurðuð, ulfa ferðar
ǫldum kunnr, með hvíta †sceylldu†,
tungurjóðr, til tírarþinga
teknir menn ok dǫrr in reknu.
Rꜹþ⸌a⸍r baroð | randir siþan rimmu yɢr i sønscar byɢþir eigi gaztu lid⸌s⸍ cost lagan land folc sótti þer til | handa . ꜹstan þurþut ulfa ferþar ꜹlldum kuɴr með hvita sceylldu tungu rioþr til tirar þinga | tecnir ᴍenn ok dꜹʀ en rekno.
(VEÞ)
Rauðar bôruð randir síðan,
rimmu Yggr, í sœnskar byggðir;
eigi gaztu liðskost lágan;
landsfolk sótti þér til handa.
Austan þurðuð, ulfa ferðar
ǫldum kunnr, með hvíta skjǫldu,
tungurjóðr, til tírarþinga
teknir menn ok dǫrr in reknu.
Rauðar bôruð randir síðan,
rimmu †ygr†, í sœnskar byggðir;
eigi gaztu liðskost lágan;
land her sótti þér til handa.
Austan þurðuð, ulfa ferðar
ǫldum kunnr, með hvíta skjǫldu,
tungurjóðr, með tírarþingum
teknir menn ok dǫrr in reknu.
Rauðar bôruð randir síðan,
runnar Yggr, í þrœnskar byggðir;
eigi gaztu liðskost lágan;
land her sótti þér til handa.
Austan þorðut, ulfa ferðar
ǫldum kunnr, með hvíta skjǫldu,
tungurjóðr, með tírarþingum
teknir menn ok dǫrr in reknu.
Rauðar bôruð randir síðan,
rimmu †ygr†, í sœnskar byggðir;
eigi gaztu liðkost lágan;
landsfolk sótti þér til handa.
Austan þurðuð, ulfa ferðar
ǫldum kunnr, með hvíta skjǫldu,
tungurjóðr, til tírarþinga
teknir menn með dǫrr in reknu.
Rauðar bôruð randir síðan,
rimmu Yggr, í sœnskar byggðir;
eigi gaztu liðskost lágan;
landsfolk sótti þér til handa.
Austan þorðut, ulfa ferðar
ǫldum kunnr, með hvíta skjǫldu,
tuggu-rjóðr, til tírarþinga
teknir menn ok dǫrr in reknu.
Rauðar bôruð randir síðan,
rimmu Yggr, í sœnskar byggðir;
eigi gaztu liðskost lágan;
landsfolk sótti þér til handa.
Austan þorðut, ulfa ferðar
ǫldum kunnr, með hvíta skjǫldu,
tungurjóðr, til tírarunga
teknir menn ok dǫrr in reknu.
Rauðar bôruð randir síðar,
rimmu Yggr, í sœnskar byggðir;
eigi gaztu liðkost lágan;
landfolk sótti þér til handa.
Austan þorðut, ulfa skerðir
†olldu† kunnr, yfir,yfir hvíta skjǫldu,
tungurjóðr, yfir tírarungrar
teknir menn en dǫrr in rekna.
ravdar baru randir sidar | rimu yggur J suęnskar bygdir eigi gazst þu lid kost lagan land folk | sotti þier til hannda austan þordut ulfa skerdir olldu kunnr yfir hv | ita skiolldu tungu riodur yfir tirar vngrar teknir menn en dorrin re | knna
(VEÞ)
Rauðar bôruð randir síðan,
rimmu Yggr, í sœnskar byggðir;
eigi gaztu †lidskot† lágan;
landfolk sótti þér til handa.
Austan †þyrdvt†, ulfa ferðir
ǫldum kunnr, með hvíta skjǫldu,
tungurjóðr, til †tirrar†þinga
teknir menn ok dǫrr in reknu.
Rauðar bôruð randir síðan,
rimmu †ygs†, í sœnskar byggðir;
eigi gaztu liðkost lágan;
landsfolk sótti þér til handa.
Austan þurðuð, umla ferðar
ǫldum kunnr, með hvíta skjǫldu,
tungurjóðr, til tírarunga
teknir menn ok dǫrr in reknu.
Rauðar bôruð randir síðan,
rimmu Yggr, í sœnskar byggðir;
eigi gaztu liðskost lágan;
land her sótti þér til handa.
Austan þorðut, ulfa ferðar
ǫldum kunnr, við hvíta skjǫldu,
tungurjóðr, til tírarþinga
teknir menn ok dǫrr in reknu.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.