Carolyne Larrington and Peter Robinson (eds) 2007, ‘Anonymous Poems, Sólarljóð 4’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, p. 298.
Mat ok drykk veitti hann, þeim er móðr var,
alt af heilum hug;
guðs hann gáði, góðu honum beindi,
þvít hann hugðiz váligr vera.
Hann veitti mat ok drykk, þeim er móðr var, alt af heilum hug; hann gáði guðs, beindi honum góðu, þvít hann hugðiz vera váligr.
‘He offered food and drink to the one who was tired, all with a good intention; he paid heed to God, offered him good things, although he [the robber] realised he was wicked.’
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Mat ok drykk
veitti hann, þeim móðr var,
alt af heilum hug;
guðs hann gáði,
góðu honum beindi,
þvít hann hugðiz †vælligr† vera.
Mat ok drykkju
veitti hann, þeim er móðr var,
alt af heilum hug;
guðs hann gáði,
góðu honum beindi,
þvít hann hugðiz váligr vera.
Mat ok drykk
veitti hann, þeim er móðr var,
alt af heilum hug;
guðs hann gáði,
góðu honum beindi,
þvít hann hugðiz †vælligr† vera.
Mat ok drykk
veitti hann, þeim er móðr var,
alt af heilum hug;
guðs hann gáði,
góðu honum beindi,
þvít hann hugðiz †vælligr† vera.
Mät og drick veitti haṅ | þṁ er mödur var allt aff heilu̇ hu̇g Guds | haṅ gȧde gȯodu̇ honu̇ beindi þu̇i hann | hugdist vælegur vera
(TW)
Mat ok drykkinn
inn veitti hann, þeim er móðr var,
alt af heilum hug;
guðs hann gáði,
góðu honum beindi,
þvít hann hugðiz †vælligr† vera.
Mat ok drykk
veitti hann, þeim móðr var,
alt af heilum hug;
guðs hann gáði,
góðu honum beindi,
þvít hann hugðiz †vælligr† vera.
Mat ok drykkju
veitti hann, þeim er móðr var,
alt af heilum hug;
guðs hann gáði,
góðu hann beindi,
þvít hann hugðiz váligr vera.
Mat ok drykk
veitti hann, þeim er móðr var,
alt af heilum hug;
guðs hann gáði,
góðu honum beindi,
þvít hann hugðiz †voligr† vera.
Mat oc drik ueiTi haɴ | þeim er moþr uar | alt af heilom hug | Guþs haɴ gaþi | goþo hanom beindi | þui haɴ hugþiz uoligr uera |
(TW)
Mat ok drykkju
veitti hann, þeim er móðr var,
alt af heilum hug;
guðs hann gáði,
góðu honum beindi,
þvít hann hugðiz †voligr† vera.
Skj: Anonyme digte og vers [XII], G [6]. Sólarljóð 4: AI, 628, BI, 636, Skald I, 309, NN §§2814, 2145; Bugge 1867, 358, Falk 1914, 1, Björn M. Ólsen 1915, 7, Fidjestøl 1979, 60, Njörður Njarðvík 1991, 44-5, Njörður Njarðvík 1993, 10, 92.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.